Sayın Hatice Hakeri,
22.11.2006 tarihli mailinizi aldım. Yeni mailiniz bir bahar rüzgarı gibi içimizi serinletti, ferahlandırdı, mutlu etti. Allah razı olsun. Sevgi içimize öyle dolsun ki yediğimiz bir lokma ekmek, içtiğimiz bir yudum su sevgiden uzak olmasın. Çevreye, varlığa, hep sevgiyle bakalım. Uçan kuşa sevgiyle merhaba diyelim, doğan güneşi sevgiyle karşılayalım. Okumak üzere elimize aldığımız kitabı sevgiyle tutalım. Lavabomuzun önünde bulaşıkları yıkarken sevgiyle yıkayalım. Zaman zaman tabaklarımızı, çatal, kaşıklarımızı, bardaklarımızı sevgiyle tutup öpelim. Ta ki onlar sevildiklerini anlayıncaya kadar. Günlük kıyafetimizi sevgiyle giyelim, akşam güneşini sevgiyle uğurlayalım. Bizim için ne düşünürlerse düşünsünsünler, ne söylerlerse söylesinler, ne yaparlarsa yapsınlar bütün insanları sevgiyle selamlıyalım, onlar için sevgiyle hayır dua edelim. Sevgiyle öyle dolalım ki yolda birisi bizi gördüğü zaman “Ne o sevgi, nereye gidiyorsun” desin. Ülkü Tamer bir şiirinde
“İçime çektiğim hava değil gökyüzüdür”
diyordu. Bizim içimize çektiğimiz yanlız sevgi olsun. Önyargılardan uzak, koşulsuz, sadece sevmek için sevgi olsun. Ve öyle yaşayalım, öyle yaşayalım ki Hakka göçme zamanının geldiğini anladığımızda
“Sevginle gireceğim toprağa
Sevginle çıkacağım topraktan”
diyelim. Selam, sevgi ve saygı ile.
Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :