Sayın A.Genç,

2.9.2010 tarihli mailinizi aldım.

1-) Kıymetli yavrum,  bütün insanları sevmek, bütün varlığı sevmek ideal olarak güzel bir düşünce. Ama mümkün mü? Bu lafı söyleyen kimse Resulullah Efendimize onca işkenciyi, kötülüğü, alçaklığı yapan Ebu Cehilleri, Ebu Lehepleri, Ebu Lehebin karısını acaba seviyor mu, sevebiliyor mu? Bugün de onların torunları var. Evladının ırzına geçen anneler, babalar var. Şimdi biz bu alçakları da mı seveceğiz? Bu şekilde binlerce örnek verebiliriz. Onun için bu fiakalı, bu cakalı lafları bırakalım. Realiteye bakalım. Biz ancak Allah’ın, Peygamberin yolunda giden insanları sevebiliriz. Gerisi hikaye.

2-) Hırsın her türlüsü pistir, adidir, aşağılıktır. Maddi açıdan ihtiras sahibi insanların daha başarılı olduklarını nasıl söyleyebiliriz? O alçaklar, o şerefsizler, o namussuzlar daha çok para, daha çok mal, daha çok altın derken manen neler kaybettiklerini biliyor musun? Ruhun, maneviyatın ölümüne sebebiyet verecek kadar mala, mülke düşkün olmak başarı mıdır? Hayret doğrusu. Binlerce hayret. Allah, temiz insanları her türlü ihtirastan korusun. Bizim için önemli olan son nefeste iman ile çene kapayabilmek. Kendimizi ne sanıyoruz? İki rekat namaz kılmakla, iki gün oruç tutmakla adam mı olduk sanki. Üstelik onların kabul edildiği de ne malum. Lütfen bu megalomanileri bırakalım, edepli, saygılı, mütevazı adam olmaya bakalım.

Hz. Ömer diyor ki “Bana deseler ki dünyada herkes cennete gidecek. Bir kişi cehenneme gidecek. Ürperirim. Acaba o bir kişi ben miyim derim.” Ya, sevgili yavrum, hayat böyle. Ne olur adam olmaya bakalım.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :