Değerli Büyüğüm öncelikle sizin ve gönül dostlarımızın geçmiş bayramını tebrik ederim.

Bizi her daim aydınlatıyor, hayata hazırlıyor, sorunlarımıza çözüm üretiyorsunuz. Allah sizden razı olsun ve başımızdan eksik etmesin.

Aslında bu kayda bile değmez sorunumla sizi üzmek,vaktinizi almak istemiyorum ama insan bir yerde tıkanıyor, boğazı düğümleniyor, onu gerçekten anlıyacak birine anlatmak istiyor.

Durum şöyle; "Dün bayramlaşmak için köye eşimin halasına gitmeye karar verdik. Eşimle birlikte hediyelik bir şeyler alıp, arabamız büyük olduğu için kayınvalidem, kayınpederim ve eltime de söyledik. Sağolsunlar halamlar da ellerinden gelen ikramı esirgemediler. Dönüşte de bir araba dolusu sebze ve meyve koydular. Üçümüzün de evi ayrı olduğu için kayınvalidem bunu size taksim edeyim dedi. Oraya kadar herşey iyi güzel geçmişti. Ama ne taksimat. Düşünen bizdik götüren bizdik ama sanki herşey sırf onlara verilmiş gibi davrandı bir eliyle eltimin çantasına dört koyuyorsa bizimkine bir koyuyordu. Bazılarından ise inanın hiç vermedi ve  söyleme gereği de  duymadı. Ben tenezzül edip hiç başına bile geçmedim sadece yaptığı hareketi sessizce izledim. Bir büyük olarak ona hiç yakıştıramadım. Söylese dese ki kızım bunlara bizim ihtiyacımız biraz fazla bunu eltinle biz alalım dese ben zaten kendi payımı da verirdim onlara. Ama sanki böyle adaleti sağlıyormuş gibi davranıp kendilerini düşünmeleri hırpaladı beni. Sadece hoşcakalın diyip ayrıldım.

İster istemez  bu durgunluk hali yüzüme de yansımış. Akşamdan bu yana eşim demediğini bırakmadı bana. Yok ben annesine mesafeli davranmışım, onun benim aileme davrandığı gibi ben de onun ailesine davranmıyormuşum, kendi taraflarına gittiğim zaman memnuniyetsiz dönüyormuşum. Samimi değilmişim. Neler neler. Ama ben hiç bir şey söyleyemedim. Sadece hayır öyle değil yanılıyorsun, çok eğlendim demekle yetindim. Annesinin davranışına kırıldığımı söyleyemedim. şu an benimle küs ve o da herşeye mesafe koyacakmış...

Değerli büyüğüm kayınvalidem böyle bir insan işte her şeyde aynı düşünce biçimi. Herşeye bir çomak sokuyor ve ben bunu söz konusu etmemek, ev içinde sorun çıkartmak istemediğim için sineye çekmekle yetiniyorum. Ama sonuçta hırpalanan da kötü de ben oluyorum. Ben işin içinden çıkamıyorum.

Selam ve sevgilerle....

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :