Sayın Çiçek Hanım,

24.9.2010 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, İngilizlerin bir atasözü var:” Dökülen süte ağlanmaz.” Diye. Sen de bazı sütleri dökmüşsün. Ama olan olmuş bir kere. Şimdi oturup bunlar için dövünmek, ağlamak, feryad etmek, hayata küsemek, insanlara küsmek, ikinci bir enayilik olmaz mı? Gel olanları unutalım. Yunus bir şiirinde

“Her dem taze doğarız,

Bizden kim usanası”

diyordu. Kur’an-ı Kerim’de bir Ayeti Kerimede “Allah her an yeni bir şe’n üzeredir.” Buyruluyor. Evet, her şeye yeniden başlayalım. Biz yeni doğduk. Hayat yeni başlıyor diyelim, Besmeleyle yola koyulalım. El alem ne der safsatalarından uzaklaşalım. Lütfen eski yemekleri ısıtıp ısıtıp hayat sofrasına yeniden getirmeyelim. Göreceksin, bu düşünce sistemi sana huzuru, mutluluğu ve güzelliği getirecek. sen de o zaman benim gibi çevrene bakıp acaba ben cennete mi yaşıyorum diyeceksin. Allah’ım diyeceksin, hayat, yaşamak, var olmak, güzel, çok güzel, inanılmayacak kadar güzel diyeceksin. Ve varolışun şiirini yaşayacaksın. Haydi yavrum, Besmele de yola koyul.

“Yürü, bu yol şeref, zafer yolu

Karşında bekliyor seni tanyeri

Yürü, atıl, devir karanlığı

Durma yürü, haydi ileri”

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :