Sayın Recep Altan,

25.11.2006 tarihli mailinizi aldım. efendim,  mailiniz bir dost yüzü gibi temiz, sıcak ve munis ansızın çıkageldi. Bir hatıram canlandı. Bir Ramazan gecesiydi, Münir Bey anlatıyordu. Paris’te Sorbon’da psikoloji tahsili yaparken bir gece yurttaki odasına duvarın arasından bir hayal süzülüp geliyor. Münir Bey’in çalışma masaına bir kağıt bırakıyor. Ve sonra geldiği gibi duvarın arasından sessizce kaybolup gidiyor. Münir Bey kağıdı alıyor ve şunları okuyor. “Evladım, kader oluğu altında uyu, ne kadar derdin, üzüntün, endişen, korkun, sıkıntın varsa hepsini Allah’a terket. Allah, meseleleri en güzel halledendir. “

Değerli kardeşim, hayatta önemli olan bir kelebek gibi yaşayabilmektir. Bir Allah dostu için ne dün vardır, ne yarın. Dün acı veya tatlı, güzel veya çirkin geçip gitmiş, geri getiremeyiz ki. Yarın ise meçhul. Hiçbirimiz ama hiçbirimiz sabaha çıkıp çıkamayacağımızı bilemiyoruz. Gaibi yalnız Allah bilir. Dolayısıyla yarın da meçhul. Geriye yalnız bugün kalıyor. Tek önemli gerçek var, bugün, şimdi, yaşanan an...Bize düşen görev o anları en güzel, en temiz, en nezih şekilde yaşamak, onları Sezai Karakoç’un tabiriyle “İnci Dakikaları” haline getirebilmek.

İshak Peygamber, “Yol uzun, yük ağırdır, bu yükle bu yola katlanamazsınız”  diyor. Gelin efendim, hepimiz şu andan itibaren yüklerden kurtulalım. Kader oluğu altında uyuyalım. Ne kadar derdimiz, sıkıntımız, sorunumuz varsa Allah’a terkedip bir genel af ilan ederek nice zamandır dargın, kırgın, küskün olduğumuz insanları affedelim. Onların da bizi affetmeleri için Yüce Rabbimize niyaz edelim. Kalbimizi, kafamızı yalnız ama yalnız sevgilere açıp yeryüzündeki bir kum tanesinden gökyüzündeki samanyoluna kadar bütün kainatı tek istisna olmadan insanıyla, hayvanıyla, bitkisiyle, eşya ve cemadatıyla Muhammedi bir aşkla kucaklayalım. Parolamız daima sevgi, saygı, hoşgörü olsun. Bu arada imtihan için bizi sevmeyen, beğenmeyen, istemeyen, dedikodumuzu yapan, gıyabımızda bizi yerden yere çarpan insanlar çıkacak. Bu kaçınılmaz bir husus. Peygamber Efendimiz, Taif’de İslamı anlattığı için kendisine acı söz söyleyen, hakaret eden, taş atan ne kadar insan varsa onların hepsi için nasıl ellerini açarak hayır dua ettiyse biz de öyle yapalım. Bize negatif tavır takınan herkes için hayır dua edelim. Onların dünya ve ahiret saadetlerini dileyelim. Ve sonra biz de Yunus gibi,

“Aşk gelicek cümle eksikler biter”

diyelim. “Sevelim, sevilelim, dünya kimseye kalmaz” diyelim.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :