İyi akşamlar Sabri amca;

Bugün sabah müzik çalışmam vardı; oraya gittim. Başladım bu sene bakalım müziğe yine. O kadar güzel geçiriyorum ki orada vakit. Kanun sesini nasıl özlemişim; şarkı söylemeyi... Geçen sene düştüğüm için ve ameliyat olduğum için devam edememiştim müziğe; çok güzel konserleri olmuş; anlattılar bugün. İnşallah bu sene devam ederim hayırlısıyla. Gelen insanlar da çok tatlı insanlar; orada her Pazar günü geçirdiğim iki saat çok güzel geçiyor. Sonra eve geldim; siteyi okudum; evde pek televizyon seyretmeyi sevmiyorum; çünkü beni uyuşturuyor sanki televizyon; bir de hiç güzel bir haber vermedikleri için beni negatif etkiliyor; o yüzden pek televizyon açmayı sevmiyorum; radyonun Türk Sanat Müziği kanalını dinlemek bana daha büyük zevk veriyor. Biraz önce televizyona bakayım ne var dedim ve açtım; bir kanalda bir müzik programı vardı; programın sunucusu bir huzurevine gitmiş, oradakilerle ropörtaj yapmış; ilgimi çekti, seyredeyim biraz dedim. Huzurevindeki insanlarla konuşurken sırayla onlara sorular sordu ropörtajı yapan! Hepsinin de istisnasız çocukları varmış; hepsi konuşurken kötü birşey söylemiyorlar ama o kadar kırgınlardı ki çocuklarına! Onları seyrederken içlerlerindeki acıyı okadar hissettim ki çok üzüldüm ve ağladım bayağı! Allah'ım dedim sen bizim hayırlı evlatlar olmamızı nasip et; bir gün çocuğumuz da olacaksa hayırlı evlat ver diye dua ettim. Demek bunu seyretmek için televizyonu açmışım. Düşünüyorum düşünüyorum birtürlü anlayamıyorum; insanın evladı nasıl olur da annesini-babasını huzurevine bırakabilir! Nasıl bir vicdan; nasıl bir gönüldür bunu yapan insanlar! Anlamam mümkün değil! İnsan verebilir mi bunun hesabını! Nasıl verebilir! O yaşlı insanları orada bırakmışlar; orada ne kadar iyi bakılırlarsa bakılsınlar gönüllerindeki kırgınlığı, acıyı alabilirler mi; orada bırakılmış olmanın verdiği gönül kırıklıklarını geçirebilirler mi! Nasıl üzüldüm; ağladım o yaşlı insanları orada seyrederken! Bu konuda çok da söylenecek birşey yok aslında; o insanların gözleri herşeyi anlatıyor. Allah onların evlatlarını ıslah etsin! Çok üzüldüm seyrederken ve burada paylaşmak istedim hissettiklerimi.

Sevgi ve saygıyla ellerinizden öpüyorum Sabri amcacım.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :