Sayın Gül Uçar

26.10.2010 tarihli mailinizi aldım.

Değerli yavrum, insanda nefs öyle güçlü, öyle hırpalayıcı bir kuvvet ki nefsimi şöyle alt edeceğim, böyle perişan edeceğim demek bir palavradan başka bir şey değildir. Öyle diyenleri çok gördük. Nefislerinin pençesinde kıvranıp durdular. O kendilerine yaptıkları eziyetler her gün yenilenen yeminler hiçbir işe yaramadı. Bütün mesele şurada: Nefsle bir anlaşma yapmak, onu bir kenara koymak, onunla didişmemek, ona hasım olmamak. Sadece ama sadece iyinin, doğrunun, güzelin yanında olmak. Biz, hep güzelliklerle, iyiliklerle, yüceliklerle meşgul olursak, hep iyilerle beraber olursak, onların yanında yer alırsak nefs bakar bakar, “Bu işyerinde grev var” der, çeker gider. Köşesinde oturur.

Değerli yavrum, bilmem anlatabiliyor muyum? Bir insan güzelle beraber olursa çirkine bakacak vakit bulamaz ki. Hayatın kanunu böyle. Artık isteyen kabul eder, isteyen etmez.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :