Merhaba Sabri amcacım;

Bir süredir aşırı bir hassasiyet var üzerimde; herşeyden çok çabuk etkileniyorum ve hemen gözlerim doluyor. İşyerinde artık siteye girip bakabiliyorum; o yüzden size daha rahat mail atabiliyorum. Bugün size birşey anlatmak istiyorum. Bizim stajyerimiz var departmanda; daha 17-18 yaşında; lise son sınıf öğrencisi. Çok tatlı, tertemiz yetişmiş bir kız. Bizim burada şirket beş katlı; üst katta da o kızla aynı okuldan olan başka bir stajyer kız var; o da lise son sınıf öğrencisi. O da tatlı bir kıza benziyor ama bizim departmandaki kadar içim ısınmadı ona. Ama ikisi de beni çok seviyorlar. Dün bana üst katın stajyeri olan diğer kız dedi ki “bir şiir yazdım İlknur abla, okur musun”dedi. Olur tabii dedim; verdi bana; okudum; uzunca bir şiir, sevgi üzerine. Güzeldi, hoşuma gitti. Sonra buradan iki arkadaş daha okudu. Onlar da beğendiler. Sonra yanıma geldi o kız ve bana dedi ki “İlknur abla nasıl buldun, güzelmi” diye birkaç kez sordu üstüste; ben de “çok beğendim, gerçekten sen mi yazdın bunu, aferin sana” dedim. O da “evet ben yazdım”dedi; memnun oldu ve kendi katına çıktı gitti, yani üst kata. Dün bizim stajyerimiz olan diğer kız yoktu şirkette, bugün geldi sabah. Sabah, aynı okuldan olan diğer kız arkadaşının şiirini okumuş, üst kata telefon açtı ona ve gülerek şaka yollu “internetten falan mı aldın sen bu şiiri” dedi; o kız da “ben yazdım” demiş ona da. Ama sonra başka bir arkadaş internetten baktı ve o şiirin cümleleri, parça parça başka bir yerden alıntıymış; onu gördüler. Sabah 10.30-11.00 gibi işe ara verip her sabah hava almaya çıkarım ben en üst kata. En üst kattan ağaçları, çimenleri, etrafı seyrediyorum; tam karşımızda ormanlık, yeşillik bir alan var; içime pozitiflik veriyor tepeden yeşilliği seyretmek. Yalnız çıktığım da çok oluyor, bazen de buradan sevdiğim arkadaşlarla çıkıyorum. Bu sabah da bizim stajyerimiz olan kızla çıktım. Onunla epey sohbet ettik en üst katta yağmurun yağışını seyrede seyrede. O kadar güzel vuruyordu ki camlara yağmur damlaları. Ona dedim ki “sen nerden anladın o arkadaşının şiirinin alıntı olduğunu “dedim. Bana dedi ki “kesin anlamadım” “ama öyle hissettim İlknur abla .” dedi. Sonra Can abi de internetten baktı, alıntıymış gerçekten dedi. Düşündüm, bizim stajterimiz olan kızı çok sevdim ilk geldiğinden beri; okadar temiz, okadar güzel yetişmişki! Hassas, narin, ince, zarif; ailesi ne güzel yetiştirmiş. Daha 18 yaşına yeni girmiş. Ben 35 yaşındayım Sabri amca ve diğer kız o şiiri bana verdiğinde o şiiri acaba biryerdenmi almış diye aklımdan geçirmiştim nedense ama kız ben yazdım deyince inanmıştım ona; neden yalan söylesinki diye düşünmüştüm. Ama bizim stajyerimiz daha 18 yaşında ve o anladı onun yalan söylediğini. Ben gözlerim cama vuran yağmur damlalarına takılmış bunları düşünürken birlikte oturup sohbet ettiğim stajyer kız bana dedi ki “İlknur abla sen okadar temiz bir insansın ki, keşke herkes senin kadar iyiniyetli olsa, hiç yalan gibi şeyler düşünmediğin için, aklına hiç gelmediği için anlamamışsındır; ilk geldiğim günden beri senin ne kadar temiz niyetli biri olduğunu hissettim ben, o yüzden de seni çok sevdim” dedi bana. Sonra da “siz çocuk düşünmüyor musunuz İlknur abla; sen çok güzel çocuk yetiştirirsin, eminim çok güzel bir çocuk yetiştirirsin, Allah herşeyi kalbine göre versin inşallah” dedi. Bana o kadar ama o kadar güzel şeyler söyledi ki ve okadar içten konuştuğunu hissettim ki çok duygulandım Sabri amca; gözlerimi doldurdu. Zaten o kızı ilk gördüğümden beri ona çok ısınmıştım; hissetmiştim kalbinin nasıl temiz olduğunu. Canımı sıkan niye ben biri bana yalan söylediğinde kesinlikle dile inanıyorum da hiç kondurmak istemiyorum yalanı insanlara. Sizce neden Sabri amca? Oysa dilden çıkanlarla gönül çok başka olabiliyor ve ben bunu anlayamıyorum. O kızla güzel sohbet ettikten sonra yerimize geldik yine ve çalışmaya devam ettim ve size mail atmak istedim. Çalışırken yanımda o işten çıkarılan çok sevdiğim ve çıkarılmasına çok üzüldüğüm çocuğun yerine gelen kızın yüzünü gördüm bir an; baktım morali çok bozuk sanki, nerdeyse ağladı ağlıyacak gibi; öyle hissettim ve ona “iyi misin, ne oldu” dedim; gözleri doldu, onu öyle görünce benim de doldu; “yetişmiycek bunlar, yapamıycam, istifa etmek en iyisi”dedi, sesi nasıl titriyor, okadar üzüldüm ki ve "sıkma canını, üzülme, bunun için üzülür mü insan, rahat ol, sakin ol, olduğu kadar, yetiştiği kadar, sakin ol, telaş yapma” dedim. Sonra biraz rahatladı; ben de düşündüm; belli ki kızcağızın üzerine daha tam anlamıyla öğrenemeden işleri yığıvermişler o çocuğun işten çıkmasına sebep olanlar; üzüldüm çok. Çünkü o yeni gelen kız hassas ve duygusal bir kız; nekadar dayanır, katlanır bilemiyorum. İşte böyle Sabri amcacım. Canım sıkıldı ve size mail atmak istedim. Sizi özledim.

Sevgi ve saygıyla ellerinizden öpüyor, çok güzel bir gün geçirmenizi diliyorum.