Sayın “Neva” Hanım,

31.10.2010 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, geçen hafta ayrılırken bu hafta gelemeyeceğini söylemiştin. Ama yine gözlerimiz hep seni aradı. Yokluğunu hissettik ve dudaklarımızdan şu mısralar döküldü:

“Sen giderken gözlerim dopdoluydu

Ve yağan yağmurla caddeler ıslak

Yokluğundan bir rüzgar esti hazin

Teselliler döküldü yaprak yaprak”

Gökyüzünde bir bir söndü yıldızlar

Bir karanlık geldi gittiğin yerden

Ümitlerim vardı tespih misali

Sen giderken dağılıverdiler birden”

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :