İyi akşamlar Sabri amcacım;

Biraz önce Nermin Teyze'nin evinden geldik annemle. Nermin teyze yemeğe çağırmış, annemle orada buluştum iş çıkışı.  Bir de Adapazarı'ndan bir misafiri vardı evde. Kendi halinde bir hanım, hastasıymış 30 senedir Nermin teyzenin. Nermin teyze öyle güzel yemekler yapmıştı ki. Yaptığı brokoli çorbası harikaydı, bayıldım; sonra fırında soslu bir tavuk yapmış; yumuşacık, ağızda dağılıyordu yerken! Bir de güllaç yapmıştı ki o da çok güzel olmuştu. Ellerine sağlık. Afiyetle yedik yemeklerimizi. Misafiri olan  hanım yemekten sonra Kur'an okumak istedi; Nermin Teyze de ona Kur'an-ı Kerim verdi. Sonra bize annemle birer eşarp getirdi; ben de bana verdiğini başıma taktım; sonra Nermin Teyze bana verdiği eşarbın Rana anneye ait olduğunu söyledi. Onu söylediği an duygulandım; hemen akabinde de "çok yakıştı sana, al senin olsun"dedi. Ben pek almak istemedim kendisine hatıra diye önce ama "bende Rana anneye ait başka şeyler var, al senin olsun, çok yakıştı" diye tekrarlayınca aldım. Sonra Alper bizi annemle almaya geldi ve annemi eve bıraktıktan sonra eve geldik. Eşarbı torbadan çıkardım, tekrar baktım; duygulandım yine. Okadar güzel bir eşarp ki; açık pembe tonlarında renkleri var; kenarlarında da oyalar! Öyle zarif, öyle güzel ki! Başıma taktım tekrar, Alper'e gösterdim. Düşündüm, acaba ne şekilde takıyordu bu eşarbı diye! İnşallah bana da onun gibi takmak kısmet olur diye içimden geçirdim . İşte böyle Sabri amcacım. Size de anlatmak istedim. Sizi çok seviyorum.

Sevgi ve saygıyla ellerinizden öpüyor, çok güzel bir akşam geçirmenizi diliyorum.