Efendim,Nabi'nin

''Leb zikrde amma ki gönül fikr-i cihanda,

Kaldı arada sübha-i mercan mütereddid.''

''Dudakta Allah adı,gönülde dünya sevdası.

Eldeki mercan tespih ise hangisine uyacağını şaşırmış vaziyette.''

şiirini okudum gece. Düşündüm. Siz,hep bu dünya hayatıyla manevi yaşantımızı tevhid içinde yaşamamız gerektiğini buyurursunuz.Ama,bazen dünya hayatı bizi daha çok cezbediyor. Sonra,Allah bize verdiği sıkıntılarla öyle bir hatırlatıyor ki kendini. Bu raddeye gelmeden,neler yapmalıyız? Ellerinizden,hürmetle öpüyorum.

Ayla Belen.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :