Sayin Sabri Hocam, 1.12.2010 tarihli Emailinizi okuyunca nasil duygulandim, sevindim ve gözyaslarina boguldum anlatamam, Rabbime ne kadar hamd etsem, nasil sükretsem bilemedim. Allah sizi HER AN NURLANDIRSIN insallah, size sonsuz tesekkürler ediyorum, bu fakiride bir evladiniz olarak kabul etmeniz benim icin dünya ve icindekilerden binlerce kat daha degerli, sagolunuz, varolunuz efendim. Her aksam isten döndükten sonra ibadetlerimi de yerine getirir getirmez, gönlümün kapilarini size dogru aciyorum. Artik her namaz arkasinda dualarimdasiniz. Malumunuz Isvicre dünyanin en refah ülkelerinden biri, bunu icinde yasayinca neden böyle oldugunu daha iyi görebiliyorsunuz, siz de mutlaka buralari görmüssünüzdür. Bu ülkede insanlarin en iyi yaptigi ve devamli-düzenli yaptigi tek sey; CALISMAK, CALISMAK ve yine calismak efendim. Sabah 5-6 arasi sokaklar ari gibi vizir vizir, bir de aksam mesai bitiminde ayni kalabalik onun haricinde gercekten etrafinizda cok kisi göremezsiniz. Galiba bu ülkede calismak ibadeti en muhtesem sekliyle icra ediliyor, bunu hep düsünmüsümdür. Öyle degil mi efendim, Calismak da ibadetlerin en güzellerinden biri degil midir? Sizi yormazsam bu konudaki fikir ve görüslerinizi almak isterim. Cünkü burada hayat calismaktan ibaret.

Sevgi, saygi ve hürmetlerimle efendim.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :