Muhterem hocam,

Malumunuz üzere boşanmalar o kadar arttı ki, özellikle yeni evliliklerin neredeyse çoğu boşanmayla bitiyor. Evleneli bir yıl bile olamayan bir akrabamızın  boşandığını duyduğum zaman birden nikah töreni aklıma geldi. Kız, nikahta akrabamızın ayağına bastığı zaman kız tarafının bizimkisi bastı diye sanki futbol maçındaki gibi sevindiğini görünce bu evliliğin sonunun hayırlı olmayacağını düşünmüştüm. Eş demenin eşit demek olduğunu bilmeden egoların üstünlük savaşına dönüşen evlilikler daha başında  bitiyor.

Sziden iyi olmasın bizim bir yakınımız İrfan Amcamız var. 65 yaşında ama 40 yıllık eşi ile sanki dün evlenmiş gibi mutlular. Bir gün kendisini ziyarete gitmiştik, bir hareketini hiç unutamadım. Portakalı soyduktan sonra ikiye böldü, eşine verdi, fakat kendisine bir dilim fazla gelmişti. O dilimi bıçakla ikiye böldü, onu da eşine verdi. Bu hareketi benim yıllarca aklımda kaldı. Bir gün kendisine sordum. "İrfan Amca, senin o hareketinin  amacı neydi? Bir dilim sana fazla gelse ne olur,bir dilim yengeme fazla gelse ne olur" dedim. İrfan Amca bana hiç unutamayacağım bir cevap verdi. "Yeğenim, önemli olan bir dilim değildi" dedi. "Önemli olan benim onu her zaman eşit olarak gördüğümü düşünmesi."  

Evlilik, eşitlik üzerine kurulu çok hassas bir terazi. Ben daha ağır basacağım diyenler aslında terazinin öbür tarafında kendi mutluluklarının olduğunu unutuyorlar.

Saygı ve sevgilerimle

Öğrenci   

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :