Sayın Nesrin Hanım,

29.11.2006 tarihli mailinizi aldım. Kıymetli yavrum, evet, hayata olumlu bakmak, iyimser olmak, birsürü üzücü olay arasında güzellikleri aramak iyi, güzel birşey. Ama, insana yeter mi? Ben yetmeyeceği kanaatindeyim. Çünkü mutlu olmak, huzurlu olmak, yaşama sevinci içinde olmak ancak bir denge ile mümkün, bir sentezle mümkün. Nedir bu; madde ile mana, ruh ile beden, dünya ile ahiret, kadın ile erkek, hayat ile ölüm, sağlık ile hastalık, neşe ile hüzün, bireysellikle toplumsallık, varlık ile yokluk, fakirlik ile zenginlik arasında kurulan bir denge. Bu dengeyi kuramadığımız sürece Fazıl Hüsnü Dağlarca’nın dediği gibi

“Yaşama sevinciyle uyutulmuyor keder”

deriz. Hayatın öyle katı gerçekleri var ki onları görmemezliğe gelmek bazan feci sonuçlar doğurabilir. Efendim, lütfen hayat gerçeklerini daima gözardı edenlerden olmayalım. Daima realiteler arasında bir sentez kurma yoluna gidelim. Bazan güzellik zıtlıklardan oluşuyor. Bir pil alıyorsunuz, transistörlü radyonuzu çalıştırmak için. Eğer pilin iki ucu da artı ise siz o zaman radyonuzu ilelebed çalıştıramazsınız. Çünkü ille bir ucu artı, bir ucu eksi olacak. Ancak o zaman radyo çalışır. O sentezi hiçbir zaman unutmayalım. Yaşamak sevinci bir sonuçtur. Dengelerden oluşan bir sentezin sonucu. Bugünkü insanlar ne yazık ki sürekli olarak kendilerini kandırıyorlar. Ama lafla peynir gemisi yürümüyor. İşte boşanma davalarına bakan mahkemelerdeki rakamlar, işte Bakırköy’ü dolduranlar, işte sigara, içki, uyuşturucu alanlar, işte eczanelerde müsekkin adı altında satılan kısmi uyuşturucular, işte hep bir korku içinde yaşayan, herkesten şüphelenen vehimli insanlar. Ne olur, bu realiteleri görmeye çalışalım ve büyük senteze doğru yürüyelim. Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :