Sayın “Sevgi Çiçeği”,

27.12.2010 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, sırayla sorularını cevaplandırıyorum:

1-) Daha birkaç gün evvel bir maile verdiğim cevapta bu konuyu işlemiştim. Meşhur mutasavvıflardan biri diyor ki: “Nefsim kırk yıldır ekşi ayran istiyor, vermedim.” Ben de dedim ki “Güzel hocam, ekşi ayranı kırk yıl rüyalarında göreceğine keşke oturup bir iki bardak ayran içseydin.” Efendim, hiçbir Ayet-i Kerimede, hiçbir Hadis-i Şerif’te ekşi ayran içmek yasaklanmamış. Peki, biz kim oluyoruz da onu kendimize yasaklıyoruz? Belki o anda vücudumuzun kalsiyum ihtiyacı var. Ayran içerek o ihtiyacımızı gidereceğiz. Bunu yasaklamak niçin? Her önüne gelen böyle yasaklar koyarsa o zaman İslamın hali nice olur? Bir veli zat diyor ki:

“Ne yazık, ne yazık

Herkes çaktı bir kazık”

Değerli yavrum, nelerin haram olduğu en ince ayrıntıları ile İslamda gösterilmiş. Aman biz yeni yasak koyucular olmayalım.

2-) Kıymetli yavrum, zahiri manada okumak demek anlamını bilmemek değildir. Ama o günkü bilgimizle, o günkü görgümüzle acaba Ayet-i Kerimenin ne kadar derinliklerine inebiliriz?

Bu edebiyatta da böyledir. Mesela ben ilkokulda iken klasik edebiyat eserlerinin bir kısmını okudum. Kendime göre bir şeyler anlamaya çalıştım. Merak ettim, bir de otuz yaşından sonra okudum. Aradaki farkı gördüm. Mesele bundan ibaret.

3-) Zikir, ayakta iken, otururken, yatarken, yolda yürüken, çarşıda alış veriş yaparken yapılabilir. Bunu bir takım dar kurallara bağlamak zikrin manasını hiç anlamamak demektir. Aslolan “zikri dâimun” dur. Yani her an zikirde olmaktır. Zikir, yalnızken de olur, topluluk içinde de olur. Herbirinin zevki ayrıdır. Bunu sınırlandırmamak gerekir. Değerli yavrum, herhalde ne demek istediğimi anlatabildim.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :