Çok sevgili Büyüğüm ve sevgili gönül dostları ile takvim yaprağı arkasında okuduğum bir yazıyı paylaşmak istedim.                         

Tabiinin büyüklerinden İmam Şibli'yi (r.a) dostlarından birisi vefatındansonra rüyasında gördü. Ona,                          

-Ey imam! Rabb'in sana nasıl muamale etti? diye sordu. O  şöyle buyurdu; -Beni huzurunda durdurdu ve ey Şibli, seni ne sebeple affettim bilir misin? buyurdu.               

Ben, -Salih amelim veya namaz, oruç ve haccım yahut daima salihlerle oturmam ve ilim için devamlı yolculuk etmem sebebiyledir, ya Rabbi. Zira beni kurtaracak ameller olarak inandığım ameller bunlardır. Zannederim ki bunlar sebebi ile bana merhamet ettin ve beni bağışladın.- dedim.  Şöyle buyurdu; -Hayır. Bunlar, dereceleri yükselten amellerdir. Seni şu sebepten affettim. Hatırlar mısın, gayet  soğuk bir kış günü Bağdad'ın  kimsenin   olmadığı   bir   sokağında     yürürken     küçük   bir  kediye   rastlamıştın. Soğuk   onu   zayıf  düşürmüştü. Soğuğun   şiddetinden   bir  duvardan   diğer  duvara   sıçrayıp   duruyordu. Sen  de    merhamet  edip  aldın   ve   kürkünün   içine   koyarak   soğuktan   kurtardın. İşte, o kediye merhametin sebebi ile seni  affettim.  

En   derin  saygılarımla...

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :