Hayırlı sabahlar saygıdeğer büyüğüm.

Bugünlerde etrafımdaki insanların tavırları beni çok üzüyor. Annemle babam birbiriyle çok kırıcı biçimde konuşuyor. Sonra arkadaşlarımın çoğunun ikiyüzlü olduğunu düşünüyorum. Bu düşünceden dolayı da kendime kızıyorum. Ama onlara da güvenemiyorum. Samimiyetlerine inanmıyorum. Çünkü daha önce size anlatmıştım. Müdürüm bana çok kaba davrandı diye, onun sebebi arkadaşlarımmış meğer benim maaşıma fazla zam yapılması nedeniyle benim bu maaşı haketmediğim vb söylemlerle devamlı müdürümün yanına gitmişler. bu olaylardan dolayı onlarla hiçbir zaman içten olamıyorum. Ve onlarla da devamlı birlikte yaşamak zorundayım işim gereği. Ben kinci ve hoşgörüsüz bir insan oldum sanırım. İnsanların her hareketi bana abes geliyor. bu hoşgörüsüz durumumdan nasıl kurtulabilirim. İnsanlar hakkında kötü düşündüğüm için Allah'tan da uzaklaştım sanırım. 4 gündür sabah namazına uyanamıyorum. Yine çok uyuyor, işlerimi aşkla şevkle yapamıyorum ve bazen kendimi çok bencil hissediyorum Sizin gibi hasta ve melek gibi bir insanı böyle olumsuz düşüncelerimle yorduğum için.

Selam sevgi saygılarımla

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :