Muhterem hocam,

Bugün internette tesadüfen gördüğüm Haşmet Babaoğlu ‘nun bir yazısındaki olayı okuyunca gözyaşlarımı tutamadım ve Allah’ım senin ne muhteşem kulların var dedim.Eminim okuyunca siz de benimle aynı duyguları paylaşacaksınız. 

Olay Ramazan ayında İstanbul Bağcılar’da yaşanıyor.

Bir grup insan bir araya gelip fakirlere maddi yardım götürmeye koyuldu. Bir gün karşılarına çok muhtaç yaşlı biri çıktı.

Ona düzenli olarak 200 TL ödemeye başladılar.

Aradan bir müddet geçmişti ki, yine böyle bir başka fakire raslayıp ihtiyaçlarını sordular, yardım önerdiler.

Adam reddetti: “Bana her ay birisi 100 TL ödüyor zaten.”

Bunun üzerine yardımsever dostlarımız “Bizi bu zatla tanıştır da çabalarımızı birleştirelim” deyince, adam onları götürdü.

Karşılarına çıkan kişi, o her ay 200 TL ödedikleri yaşlı ve çok fakir adamdı.

Yardım götüren kişiler oracığa çöküp ağlamaya başladılar.

Şimdi kendi nefsimizi de sorgulayarak bir düşenelim; bir fakire her ay 200 TL maaş bağlanıyor, o da her ay yarısını başka bir fakire veriyor.O fakire de para teklif edilince kabul etmiyor,bana zaten her ay biri 100 TL ödüyor diyor.

Belki de dünya böyle insanların yüzü suyu hürmetine dönüyor.

Saygı ve sevgilerimle

Öğrenci 

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :