Sayın Sevgi Hanım,

17.1.2011 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, eğer sitemizi başından itibaren takip ediyorsan şunu farketmişsindir: Ben peşin hükümlerden, önyargılardan hiç hoşlanmam. Bu kadar ağır yargılara varan insanlar acaba şunu düşünüyorlar mı, sanki çalışmayan kadınların hepsi evde her an çocuklarıyla mı ilgileniyorlar? Ben, annemi hatırlıyorum. Edebiyat öğretmeniydi. Sabah gider akşam gelirdi. Ama o akşam saatlerinde benim maddi, manevi her şeyimle ilgilenirdi. Bu ilgi öylesine içten, öylesine sıcak, öylesine candan dı ki yakınımdaki insanlar bilirler, Allah’ın günü günde en az on, on beş kere annemi hatırlar, onun sözlerini tekrarlarım. Hayat boyunca da annemin ikinci bir örneğini görmedim. Öyle ev hanımları var ki kiminin aklı konkende, kiminin aklı dedikoduda, kiminin aklı alış verişte, giyim kuşamda. Şimdi eğri oturup doğru konuşalım. Lütfen meselelere önyargıyla değil realiteyle yaklaşalım.

Değerli yavrum, benim görüşüm bu. Kendi hayatımdan da örnek verdim. Yetmiş üç milyon içinde bir ikinci Sabri Tandoğan yetiştiren anne varsa çıksın ortaya.

Canım yavrum, yeni maillerini bekliyor, selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :