Merhaba Babacığım, çok iyi olmanızı umarak pamuk ellerinizden öpüyorum.

Münir Derman Hazretleri'nin "Su" (I. Cilt) adlı eserindeki şu cümleleri müsaadenizle paylaşmak istiyorum: "Eline bir avuç toprak al da bak. Neler var içinde... Sen de içindesin... Topraktan bu hale gelmen için su ile karışman lazım, toprak cesedin, su ruhun geldiği geçtiği bir vasattır." "...Onun için dedelerimiz su kadar aziz ol diye dua ederlerdi... Bu, azizliği kaybetme demektir. Sonradan aziz olacak değilsin... Zaten insan azizdir." Her insan, Hz. İnsan'dır, demiştiniz bir sohbetinizde. Suyun insanın teşekkülündeki vazifesini düşününce insanın "Hazret"liğinin hangi manaya geldiğini bu açıdan daha iyi anlayabiliyorum. "Biz her şeyi sudan halkettik." ayetini düşündüğümüzde de bu Azizlik damla damla bütün kainata yayılıyor. Susuz bir günümüzü bile tamama erdiremeyecek olan biz insanlar ise suya karşı israfkarlığımızı son sürat devam ettiriyoruz. Rana Anne'nin suyun damlalarını dahi biriktirip kullanmasındaki inceliği Rabbim cümlemize nasip eder inşallah. Babacığım, inşallah doğru anlayabilmiş ve aktarabilmişimdir.

Gönül Dostları'na gönülden selamlarımı gönderiyor, saygı ile ellerinizden öpüyorum.