Sayın Melih Bey,

2.2.2011 tarihli mailinizi aldım.

Sevgili yavrum, trilyonlarca incecik iplik biraraya geliyor adına insan denilen o harikulade varlık ortaya çıkıyor. Bu trilyonlarca incecik ipliğin her biri o kadar kıymetli ki bir tekindeki aksaklık bütün vücudu etkiliyor. Adına hayat dediğimiz o harikuladelik pek az kimse dışında kimseyi etkilemiyor, ürpertmiyor. Yunus Emre gibi “Benim bir karıncaya ulu nazarım vardır” dedirtmiyor. Her sabah kalkılıyor, aynı patırtı, görültü içinde adına çağdaş yaşam dedikleri o utanılası, rezil, kepaze sürünüş devam ediyor. Ve bu it güruhu kendilerinin yaşadıklarını sanıyorlar. Hem de kendi iddialarına göre örnek bir şekilde.

Akşam Göksu Restorana gitmiştik. Eksik olmasın Doktor Mehmet Bey ve değerli eşi Gül Hanımefendi, Çiğdem kızım ve çok değerli Nimet Hanım beraberdik. Üç dört masa doluydu. Adamlar kaloriferi söndürüverdiler üç kuruş karımız olsun diye. Ben sorulan sorular karşısında sohbete öyle dalmıştım ki farkına bile varmadım. Gece bir süre çalıştıktan sonra yattım. Meğer Yarabbi ne yatış, iki kere Corsal, Panalgin aldım, bana mısın demedi. Terden çamaşırlarım adeta yıkanıyordu. Şimdi bana bu gece yarısında bu ıstırabı tattıranlar acaba o kazandıkları paraları ağız tadıyla yiyecekler mi? Yoksa fitil fitil burunlarından mı gelecek? Bunu hiç düşünüyorlar mı? Çünkü onlar çağdaş insanlar. Bir tek tanrıya tapıyorlar; o da para.

Değerli yavrum, Allah nasibetti doğudan batıya, kuzeyden güneye bütün Avrupayı karış karış gezdim. Hiçbir restoranda, hiçbir kafede böyle bir rezalet görmedim. Bir tek müşteri dahi olsa, bazen o da olmasa yine hepsi kısa kollu tişörtle oturulacak kadar sıcaktılar. Zahiren bakıyorsunuz dokuz katlı koskoca bir restoran. Ama onu işleten zihniyet yalnız paraya tapıyor. Sabri Bey üşüyor, titriyor, gece ecel terleri döküyor. Adamların umurunda mı?

Değerli yavrum, bu hay-ı huy, bu toz duman bir gün geçecek. Kimin atlı, kimin yaya olduğu o zaman ortaya çıkacak.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :