Sayın hocam, öncelikle izninizle elinizi öpmek ve saygılarımı sunmak istiyorum.

Esasen sizinle şahsen tanışabilmeyi çok arzu etmekle beraber, memuriyetim nedeni ile memleketimizin uzak bir köşesinde oluşum buna şimdilik imkan vermiyor. İnşallah ilk fırsatta, şayet sizi rahatsız etmiş olmaz isem ziyaretinize geleceğim. Samimiyetimle şunu ifade etmeliyim ki sizi şahsen tanıyabilmek benim için çok büyük bir manevi zenginlik olacak. Sizi gönül sohbetleri programını TRT de yaptığınız dönemde tanıma fırsatı buldum.Sanırım on yılı aşkın bir süre geçti ve ben göz açıp kapayıncaya kadar geçen bu on yılda 20 yaşında bir üniversite talebesinden 30’lu yaşlarında ilk evladının doğumunu bekleyen bir aile babasına dönüşüverdim.Ve başımı çevirip geçen on yılın muhasebesini yaptığımda diploma, iş, para gibi kazanımlar bir tarafa manen elde ettiğim en büyük kazanımın sizinle ve sohbetlerinizle tanışmış olmam olduğunu düşünüyorum.Hocam,dört bir tarafımız o kadar maddi şeylerle çevrelenmiş ki insan sığınacak manevi bir liman arıyor çoğu zaman.Toplum olarak sohbetlerimizin içeriğini ev eşyalarımızın, cep telefonumuzun, otomobilimizin markası ve özelliklerinden başka bir şey oluşturmaz oldu. Bir de utanmadan herkesin alım gücü, ihtiyacı, hayat görüşü aynıymışçasına bunları yarıştırır hale geldik. Karşımızdakinin mahcup olabileceğini umursamadan sanki ölünce yanımızda bir toplu iğne götürme hakkımız varmışçasına... İşte hocam böyle bir ortamda henüz şahsen olamasa da sizle ve görüşlerinizle tanışma fırsatı bulmak, geçmiş on yılın muhasebesini yaptığımda benim en büyük hazinem oldu.İnşallah ömrümüz varsa, şahsen sizi tanıma ve elinizi öpme fırsatı bulursam bu hazinenin tacını da konduruvermiş olacağım. Allah’a size sağlıklı,uzun bir ömür vermesi için dua ediyorum. Sizi şahsen tanıma fırsatı bulduğumda heyecanıma yenik düşüp, farkında olmadan saygıda kusur etmekten affınıza sığınırım. Saygılarımla...

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :