Sayın Özden Çiçek,

5.12.2006 tarihli mailinizi aldım. Efendim, insanları uyaran, gönüllere neş’e ve sürur veren, karanlıkları aydınlatan mailiniz ansızın çıkageldi. Sizi yine güleryüzünüzle, insanlara ışık tutan bilge tavrınızla yine karşımızda buluverdik. Sağolun, varolun. Yine insan denen o çok karmaşık mekanizmanın anlaşılmasına doğru bizlere bir adım attırdınız, içimizi nurdan bir enerjiyle doldurdunuz. Bugün insanların en zayıf taraflarından biri de her yüzlerine güleni dost sanmaları, kendilerini insanca, efendice uyaranları hasım olarak kabul etmeleri. Bu bize çok şey kaybettiriyor. Bir gün hakikat ortaya çıkıyor ama o zaman da maç bitiyor. Maçın bitiminden sonra atılan gol nizami sayılmıyor. İnşallah nice insan verdiğiniz bu harikulade örnekten sonra uyanır, dostunu düşmanını tanır. Hepimizin zaman zaman uyarılmaya ihtiyacımız var. Bu işi yapanlardan da yapacak olanlardan Allah razı olsun, Allah onların bir günlerini bin etsin. Efendim, özlemle, sevgiyle, saygıyla yeni maillerinizi bekliyor, sizin, eşinizin ve yavrularınızın huzuru, mutluluğu ve sağlığı için dua ediyoruz.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :