Konu : Sayın Yıldız Hanım’dan aldığımız çok değerli bir sunum
Gönderen :
Yıldız
Tarih :
3/24/2011 5:01:23 PM
Merhaba Sabri Amca !
Dün göndermiş olduğum mail hakkındaki güzel yorumunuz ve tavsiyenizden dolayı çok teşekkür ediyorum. Güzel şirin bir dağ köyünde doğdum ben.Annem ve babam paylaşmayı seven insan aşığı çalışkan kişilerdi. Evimizin bir odası köyümüze gelen insanların konaklaması için ayrılmıştı. ”Oda” derdik biz oraya, köye gelen her insan en azından bir bardak ayran içmeden gitmezdi. Her Cuma günü evimizde muhakkak öğlen yemeği hazırlanır ve Cuma namazından sonra eşle dostla,fakirle,gariple yemek yenilirdi.Bayram sabahları da hakeza öyleydi.Annemin yükü ağır olduğu için ben de küçük yaşta yemek yapmayı, hamur yoğurmayı,hayvanlara bakmayı inek sağmayı, ekmek yapmayı öğrendim. Annem haftada bir yayık yayar az ya da çok olmayanlara dağıtırdık. Komşularımızda bize aynı şekilde elde ettikleri ürünlerden, yaptıklarından getirirlerdi. Zengin değildik ama anlatılmaz bir bolluk bereket vardı evimizde. Biz her şeyin en iyisini evimize gelecek olan misafirler için saklardık, kıyıp ta yiyemezdik. Eğer artarsa annem bize de yedirirdi. Okumayı çok severdim.Tabi köy yerinde okuyacak şey bulmakta kısıtlı. Ne bulsam tekrar tekrar okurdum.Bir hazine gibi senelerce sakladım onları. Babam ilk okul mezunu idi, ama çok modern düşünen insan ilişkileri iyi olan, aynı zamanda bizi çok güldüren esprili bir insandı. Kışın her akşam aile toplantısı yapılır ve babam kitap okurdu bize, bazen de bana okuttururdu. İlk sureleri babamdan öğrendim. Beş kardeşiz biz, hepimizin okuması için tüm maddi-manevi desteğini verdi babam. Özellikle kız çocuğu olarak beni hep ayrı tuttu. Sen çok değerlisin derdi, ”kızım sen yeter ki oku gidebileceğin yere kadar ben hep arkandayım” sözü ile bana güç verdi. Gerçekten de hayatım boyunca babamın desteğini hep arkamda hissettim. Bazen düşününce o şartlar altında şu anki durumum bana mucize gibi geliyor. Çünkü şehre kilometrelerce uzak bir köyde, kız çocuklarının okutulmadığı, erken yaşta evlendirildiği bir ortamda belki maddi durumumuz da çok iyi olmadığı halde okuttular beni,Allah onlardan razı olsun. Öğrenci iken, eğer ilk ve orta öğretimi şehirde okusaydım daha farklı olabilirdi diye düşünürdüm,ama hayata atıldıktan sonra yaşadığım çocukluğun,köy hayatımın bana güç ve enerji verdiğini gördüm. Hayatı omuzlamak bana zor gelmiyor çok şükür, köydeki tempo ve koşuşturmaca, şu anki hayatımda daha farklı boyutta kanalize oldu.Her ne kadar özümüzdeki köylü saflığının ve utangaçlığının kişiliğimize yansımaları olsa da ben bunla gurur duyuyorum. Efendim inşallah dediğiniz gibi başkalarına aldırmadan Resulullah Efendimiz (SAV)’in izinde edep ve incelikle yürüyebilirim. Rabbim aşkından ve sizlerden ayrı düşürmesin.
Hoşçakalın…
|