Sayın “Papatya”,

6.4.2011 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, ilk insan Hazreti Adem’in iki oğlu oldu: Habil ve Kabil. Bu iki kardeşin biri diğerini öldürdü. O günden beri insanlar hep bir mücadelenin içinde oldular. Nefis onu emrediyordu. Hele günümüzdeki gibi çok az istisna dışında insanların manevi terbiye görmedikleri, nefislerinin kölesi oldukları zamanlarda ve mekanlarda bu dediklerin hep oluyor. Bundan sonra da olacak. Yapılacak iş şu: Hiç oralı olma yavrum. Sen Allah’ın ve Peygamberin emrettiği yolda yürü. Rehberin Kur’an ve Hadis olsun. Çevren seni hiç ilgilendirmesin. Sen herkese karşı herşeye rağmen sevgiyle, saygıyla hareket et. Şu şunu demiş, bu bunu demiş ilgilenme yavrum.

En ufak bir kabahatım olmadığı halde bir kimse beni Cumartesi günü feci şekilde üzdü. Hırpaladı. O günden beri uyku uyuyamıyorum. Istırap içindeyim. Allah, Peygamber ve melekler şahit ki nakış iğnesinin ucunun milyarda biri kadar suçum, hatam, kusurum yok. Ama ne yapalım evladım, bunları birer imtihan kabul edeceğiz, kendi içimize döneceğiz. Bırakalım Allah adaletiyle tecelli etsin. Sen yine kibar, asil, efendi ol. Başını önüne eğ, işi Allah’a bırak.

Sevgili yavrum, diyeceklerim bu kadar.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :