İyi akşamlar Sabri amca;

Bugün yine yoğun bir gün geçirdim şirkette. İşyerinde zamanım öyle hızlı geçiyor ki hiç anlayamıyorum; sabah işe gidiyorum, pek vakit kaybetmeden işe başlıyorum, sonra öğlen oluyor, yemek yiyiyoruz, öğleden sonra bir kez 20 dakika kadar en üst kata biraz işe ara verip dinlenmek için çıkıyoruz üç kişi, güzel sohbet edebildiğim iki arkadaşla sohbet ediyoruz 20 dakika kadar, biri erkek, biri kız; o iki arkadaşa sizden bahsettim, değişik sohbet konuları geldikçe hep sizden bahsediyorum onlara, sizin söylediklerinizden, düşüncelerinizden; sonra tekrar işe dönüyorum, bir bakıyorum ki mesai bitimi saati gelmiş. Gün gerçekten yoğun geçiyor; elimden geldiğince işimi en iyi şekilde yapmaya çalışıyorum! Ama bazen canımı sıkın şeyler de oluyor. Çevremde olan negatifliklerden etkileniyorum; bazen bizzat bana da yansıyor; bana yansımasa bile yanımdaki iyi bir insanın başka bir insan tarafından üzülmesi ve nerdeyse ağlayacak hale gelmesine karşı duyarsız kalamıyorum ve ona destek olmaya, onunla konuşup onu rahatlatmaya çalışıyorum ama tabii böyle insanlar olduğu müddetçe ki öyle insanlar neyazıkki var olmaya devam edecek hep, hassas ve duyarlı insanların da hep böyle sabrı sınanacak herhalde! Kolay değil tabii öyle insanlarla başa çıkabilmek! Düşünüyorum, neden insan başka insanı üzmek ister ki, niye kimseyi sevmez, herkeste bir kusur aramak ister ki, niye herkesi şikayet eder ve birini üzdüğü ya da sinirlerini bozduğu zaman mutlu olur ki sanki bir zafer kazanmışçasına, niye sanki kendisine hiç dönüp de bakmadan insanlarla dalga geçer, insanları küçük görür ki! Herhalde o insanın kendisine hiç sevgi ve saygısı yok ki bukadar başkalarıyla uğraşıyor, kendi mutsuz diye başkalarını da huzursuz etmeye çalışıyor! Oysa insanlara iyilik yapıp yardımcı olmak, insanların yüzlerini güldürüp içlerine huzur vermeye vesile olmak varken yazık değil mi o yaptıklarına! Her günüm, işlerimin arasında bir de bu garip olaylar arasında geçiyor! İşte böyle Sabri amcacım.

Bir mailde Cumartesi günü birinin sizi üzdüğünü yazmışsınız, buyüzden kaç gündür uyku uyuyamadığınızı; çok üzüldüm. Sizin gibi bir insanı üzen insana yazık! İnsan sizin gibi birini nasıl üzebilir! İnşallah ben sizi hiç üzmüyorumdur; bilinçli ve farkında olarak sizi üzemem ama farkında olmadan üzersem affedin, sizden herzaman özür dilerim. İnşallah üzüntünüz tez zamanda geçer.

İyi geceler diliyor, sevgi ve saygıyla ellerinizden öpüyorum; dilerim bu gece uyku uyuyabilirsiniz. Sizi seviyorum Sabri amca.