ÇOCUĞUN VERDİĞİ DERS

Malik bin Dinar Hazretleri, bir gün, bir  küçük çocuğa rastladı.Çocuk toprak ile oynuyordu,bazen gülüyor, bazen de ağlıyordu .

Malik bin Dinar Hazretleri :

-İçimden o çocuga selam vermek geçti. Nefsim kibirlenip selam vermekten vazgeçtim.Ben nefsime şöyle seslendim : Ey nefsim ! Peygamber efendimiz S.A.V. Hazretleri küçük ve büyük herkese selam verirdi. Sen de bu çocuğa selam ver ! Ve o çocuga selam verdim.

Çocuk:

-Ve aleykümüsselam ve rahmetullahi ve berekatuhu, Ey Malik bin Dinar, dedi.

Sordum:

- Beni nereden tanıdın? Daha önce beni görmüşlüğün yoktur.

Çocuk:

- Melekut aleminde ruhum, senin ruhunla karşılaştı. Ölmeyen ve sürekli hayy olan Allahu Teala bizleri tanıştırdı.

Ben ona sordum:

- Akıl ile nefis arasındaki fark nedir ?

Çocuk:

-Nefsin ,seni bana selam vermekten alıkoyandır. Aklın ise seni selam vermeye teşvik eden ve zorlayandır.

Yine sordum:

-Senin halin nedir ? Niye bu toprakla oynuyorsun ?

Çocuk:

- Cünkü biz topraktan yaratıldık; yine ona döneceğiz.

Yine sordum:

- Neden bazen gülüyor, bazen de ağlıyorsun ?

Çocuk:

-Rabbimin azabını hatırladığımda ağlıyorum; rahmetini hatırladığımda ise gülüyorum.

Ben sordum:

- Evladım ! Senin ne günahın var ki ?

Çocuk:

-Ey Malik bin Dinar ! Böyle söyleme !Görmüyormusun  büyük odunları tutuşturmak için önce küçük odunları tutuşturuyorlar !

Saygı ve sevgilerimle

Öğrenci