Merhaba,

Değerli Büyüğüm ve Gönül Dostları, birbirimizi tanımasakta aynı güzellikleri paylaşıyoruz. Rana Annenin kitabını okuyordum. Bir paragraf çok hoşuma gitti.

“Yine ağaçlara dönmek içimden geldi. Ağaçlar yapraklarını dökecek hale gelene kadar,muayyen bir zaman geçiyor. Demek ki her şeyin bir zamanı var. tabii bu zaman da bomboş geçmiyor. Fırtınalar, rüzgarlar, yağmurlarla mücadele edip,bazen de güneşin tatlı ışıkları altında,rahat rahat dinleniyor. Yani hayatın bir takım acı ve tatlı olaylarına muhatap oluyor.İnsanlar da geçirdikleri üzücü ve tatlı olaylar  sayesinde olgunlaşıyor, üzerlerinde bulunan kıskançlık, haset, yalan, dedikodu gibi yapraklarını döküp, tertemiz  oluyorlar. Allah, hepimizi bu temizliğe erdirsin. 8.Kasım.1971.”

Üzerinden yıllarda geçse hakikat hiç değişmiyor. Bir de bütün insanların her birinde mutlaka güzel bir taraf var eğer benliğimizi aradan çekip de bakarsak olan olması gerekendi diyoruz, benliğimizle bakarsak keşkeler sıralanıyor. Her şer de bir hayır var derler ya sizinde söylediğiniz gibi ısdıraplar bir rende dir fazlalıklarımızı alır.

Selam, sevgi, sağlık ve hayırları fethetmeniz dileklerimle

Sibel