Sayın Birgül Güven,

6.12.2006 tarihli mailinizi aldım. Mailiniz yine beni uzun uzun düşündürdü. Küçük, basit sıradan dediğimiz minicik hareketlerin arkasında bazan nice büyük dev gibi duyguların, düşüncelerin yattığını gösterdi. Uzun yıllar evvel televizyonda benden dinlediğiniz bir olay sizi çok etkilemiş. Ben de bugün o olayı hatırladım, çok duygulandım. Gözlerim yaşardı. Ellerine takunya takarak yürüyen kadın, gözümün önüne geldi. Bir sırtını okşamam, bir hatırını sormam ona hayatınının en büyük heyecanını yaşatmaya yetmişti. Yine hatırlıyorum yıllar önceki bir konuşmamda sohbet sırasında bazan bir gülüş bütün dünyayı dolaşır demiştim. Psikolog Suna Tanaltay Hanım konuşmayı dinlemiş, cümleyi çok beğenmişti. “Ben de bu cümleyi konuşmalarımda kullanabilir miyim” demişti. Ben de “Efendim, lütfedip kullanırsanız bana şeref vermiş olursunuz” demiştim. Bazan küçücük dediğimiz olaylar yerine göre insanları öyle etkiliyor ki ben fakültede okurken bir arkadaşımız sınıfın en güzel kızına aşık olmuştu. Kız gerçekten çok güzel, alımlı, muhteşem bir insandı. Arkadaşım kendi halinde, sessiz, mütevazı bir çocuk. O güzel kıza sevgisini söylediği zaman kız “Sana mı kaldım” dercesine bir dudak büküşü ile cevap vermişti. Ve o dudak büküşü o zavallı çocuğun Bakırköy’e gitmesine neden oldu. Hayat böyle. Bazan minicik bir davranış, bir kelime, bir cümle bir insanı sanki yeniden dünyaya getirmeye yettiği gibi, bazan da onun mahvına sebep olabiliyor. Onun için hayat yolunda yürürken son derece hassas, son derece dikkatli hareket etmeye mecburuz. İnşallah son anımıza kadar şu yeryüzünde hiçkimseyi kırmadan, incitmeden, gücendirmeden yaşamak nasib olur.

Birgül Hanım, benim bir adetim var, her gece yatarken dualarımı bitirdikten sonra “Allah’ım derim, doğduğum andan şu ana kadar kırdığım, incittiğim, gücendirdiğim ne kadar insan, hayvan, bitki, eşya ve cemadat varsa onların hepsinden af diliyorum, özür diliyorum. Allah’ım onların da beni affetmelerini, bağışlamalarını Senden niyaz ediyorum” derim. Çünkü ben insan gibi hayvanların da bitkilerin de, eşya ve cemadatın da duyarlı olduğuna inanıyorum. Binde bir elimden birşey düşürsem, birşeye çarpsam, hemen onu saygıyla kaldırır, öper, özür dilerim. Ben onlara karşı da sorumluluk duygusu içinde olduğumuza inanıyorum.

Efendim, beni ve sitemiz mensuplarını duymaya, düşünmeye, hissetmeye davet eden kıymetli maillerinizi herzaman bekliyor, selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum. Bütün günleriniz huzur, mutluluk ve başarılı çalışmalarla dolsun.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :