Çok Kıymetli Sayın Büyüğüm,
Sonsuz selam, saygı ve sevgilerle aydınlık, güzel bir yeni günden size ve bütün dostlara merhaba,

Efendim, bir gönül sohbetinizde yurdışında bulunduğunuz bir vakitte kaldığınız otel odasının penceresinden karpuz yüklü bir kamyonun üç kişi tarafından manava taşınmasına tanık olduğunuzu anlatmıştınız. Karpuzları önce kamyondaki bir kişinin yerde bekleyen kişiye teşekkür ederek verdiğini, sonra yerdeki kişinin alarak yine teşekkür ederek manavda bekleyen üçüncü kişiye aktardığını onun da teşekkür ederek yerleştirdiğini ve bu durumun bütün karpuz kamyonu boşalana dek bu şekilde sürdürüldüğünü anlatmıştınız. Vermiş olduğunuz bu örnek üzerinde ne kadar düşünülse azdır. Gerek toplum hayatı içinde, gerekse aile hayatı içinde teşekkür duyguları içinde olabilmek ne güzeldir. Her zaman, her vesileyle bu güzel duyguyu taşıyabilenler ne güzel insanlardır. Gördüğümüz bir iyilik ne kadar ufak gibi görünse de onun için yine de gönül dolusu teşekkür edebilmek önce insanın kendi kendini güzelleştiren, daha sonra da o güzelliğin etrafa yayılmasına ve çoğalmasına vesile olan ne güzel bir davranıştır. Belki bir aile ortamı içinde bu güzellik tam olarak yaşanabilse, birçok aile içi problem de kendiliğinden çözülecektir. Ama önemli olan bir de bu teşekkürün sunuluşu olsa gerek. Çünkü içten gelmeyen bir teşekkür ile de bu güzellikleri tam olarak yakalayabilmek mümkün olamayabilir.

Efendim, fakültede bir öğrencim vardı, babasıyla beraber yaşıyorlardı. Pek de iyi anlaşamadıklarını anlatarak şikayet ediyordu zaman zaman. Bir gün kendisine sordum: Evde dedim sonuçta bütün işleri baban görüyor, mesela bir gün ona yemekten sonra sarılarak “Babacığım ellerine sağlık, ne güzel olmuş, sağol dedin mi yediğin bir yemek için? Düşündü, verdiği cevap manidardı, Hayır dedi, ben bunu hiç yapmam.

Efendim, siz zaman zaman sohbetlerinizde bir dolmuştan inerken bile teşekkür edilmesininin birçok güzelliklere vesile olacağını anlatıyorsunuz. Yine bir sohbetinizde yapılmış bir araştırmanın sonuçlarına değinerek psikolojik sorunları olan bir insanın günde yüz kere teşekkür edecek bahaneler bulması ve bunu uygularması halinde hızla iyileştiğinin tesbit edildiğinden bahsetmiştiniz. Resulullah Efendimiz de en güzel bir açıklama ile “Şükür nimetin artmasına vesiledir” ve “İnsanlara teşekkür etmeyen Allah’a da şükretmiş olmaz” buyuruyorlar.


Efendim burada satırlardan ayrılırken bu güzel sitenin Gönül Büyüğü olarak size, siteye gerek sorular göndererek aydınlanmamıza vesile olan, ve gerekse gözlemlerini, duygularını paylaşan, veya izleyici olarak ortamın sıcaklığına katkıda bulunan bütün gönül dostlarına hiç bitmeyecek olan teşekkürlerimi sunuyor, günden güne artacak nice güzellikleri hep birlikte en güzel duygular içinde nice yıllar paylaşabilmeyi diliyorum...


Bütün günlerinizin sağlık, huzur ve afiyetler içinde sonsuz hayırlarla dopdolu olması niyazıyla...




Çiğdem Seçkin Gürel

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :