Çok değerli Sabri Amcacığım,

İnşallah sağlık ve afiyettesinizdir. Kusura bakmayın uzun zamandır yazamadım ama sohbetlerinizi takip ediyor ve sitedeki elektronik postaları sürekli okuyorum. Papatyadan gelen mektubu okuyunca ben de bununla ilgili bir anımı paylaşmak istedim.

Panik atak nöbetini ben de yaşamıştım. ilk yaşadığımda çok şiddetliydi. Arkadaşım ve ağabeyim beni hastaneye götürdüler ve ben de öleceğimi, o anların son anım olduğunu düşünmüştüm. içimden demek ki bu dünyadaki ömrüm buraya kadarmış dedim ve kelimeyi şahadet getirmeye başladım. Sonradan bunun bir panik atak nöbeti olduğunu öğrendiğimde, ölümle burun buruna geldiğimi düşündüğüm bir anda bile Allah'ımın bana kelimeyi şahadet getirmeyi hatırlattığından dolayı defalarca şükrettim. Doktorlar bu rahatsızlığın uzun süreli bir tedavi gerektirdiğini söylüyorlar. Ama ben hastalğın panik atak olduğunu öğrendiğim andan itibaren bir daha rahatsızlanmadım.

Yengemin bir arkadaşının eşi de panik atak nöbetlerinden sonra namaz kılmaya başlamış ve artık hastalıktan hiçbir eser görülmemiş. Ben bu tür hastalıkların bir uyarı ve bazı güzellikler için bir vesile olduğunu düşünüyorum.

Saygıların ve Sevgilerin en içtenini sunuyorum.

Sağlıcakla kalın Sabri Amcacığım.

Volkan İRKEN

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :