Kiymetli Sabri Amcacigim,

Universite sinavinda Turkiye derecesi yaptim. Devlet burslusu olarak 9 yil yurt disinda, dunyanin en iyi okullarinda okudum. Lisans, master ve doktora yaptim. Simdi Turkiye'ye dondum ve ise baslayacagim insallah. Mecburi hizmetimi nerede yapmam gerektigine karar veremiyorum. Kendimi insani yonlerden ham buluyorum. Ozgecmis acisindan iyi makamlara namzet olsam da sosyal becerilerime, kivrakligima pek guvenmiyorum. Memleketimizin gerceklerini biliyorum fakat bunlara uyum saglama konusunda naif ve isteksiz kaliyorum. Fakat buna uzulmuyorum. Cunku benim mevki-makam gibi bir hirsim yok cok sukur. Cogu zaman sakin bir yerde, kucuk bir memuriyette calismayi kuruyorum. Kendimi kimseyle kiyaslamadan nefsime bakabilince ona guvenemedigimi goruyorum. Dunya icin ahiretimi yavas yavas elden kacirmaktan korkuyorum. 

Diger taraftan da sorumluluktan mi kaciyorum diye dusunuyorum. Fakat her taraftan bana su fikir dayatiliyor: Adamin olacak! Konustugum insanlar beni pasif kalmakla sucluyorlar. Cumhurbaskanimiz'in ve Basbakanimiz'in cok yakininda yakin tanidiklarim var. Bu kanallari kullanarak belki faydali olabilecegim bir ise girebilirim. Fakat acikcasi kimseye yuz suyu dokmek istemiyorum. Yuzum Allah'tan baskasina egilmesin istiyorum. Evet, her sey Hak'tir, fakat nefis her zaman bu mulahazayla kalamiyor.   

Kisacasi benim belki de bencilce olan arzum kucuk bir is, kucuk bir cevre, temiz bir hayat. Fakat devletim bana 300.000 dolar masraf yapmis. Gercekten nadide sekilde yetistirmis. Bundan sonra beni vicdan anaforlari icinde birakmamasi gerekirdi. Bilemiyorum, dusuncemde bir aksaklik oldugunu hissediyorum fakat onu da tam bulamiyorum.

Yalan, menfaat, dunya icin tevazu, ilgi vs. gosterme cemberi beni fakirlikten, bir kosede unutulmaktan daha cok korkutuyor. Tavsiye ve dualarinizi beklerim.

Allah sizden razi olsun.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :