Muhterem Efendim Merhaba,

Eskiden büyükler çocuklarının çok fazla televizyon seyrettiklerinden şikayet ederlerdi. Geçenlerde duyduğum bir haber bu durumun tamamen tersine döndüğünü gösteriyor. Hatta öyle ki bir gurup ilkokul öğrencisi anne babalarının televizyon yuzünden kendilerini çok ihmal ettiklerini, sevgisiz ve ilgisiz kaldıklarını anlatan şikayet dilekçelerini RTÜKé göndermişler.

Çocuklar kendilerine uzanan mikrofuna şöyle konuşuyorlardı: Ailelerimiztelevizyon bağımlısı  olmuşlar. Sürekli dizi seyrediyorlar. Ne zaman bir ihtiyacımız olsa, karnımıaz acıksa ya da konuşmak istesek reklamları bekle diyorlar.

Siz buyurursunuzya doğan çocuklara acıyorum. Yarının büyükleri olan çocuklar kendi kaderlerine terkedilmiş, kendi hallerine bırakılmış. Maalesef onları sizin gibi dinleyen,anlayan,seven,yetiştiren, kucak açan en içten gelen duygularla sıcacık, sevgiyle baba şefkatiyle CANIM YAVRUM diyen kimse yok.

Efendim hürmetle mübarek, nurlu ellerinizden öperim.