Muhterem  efendim,

   Bugün apartman görevlisinin evindeydik. Kalabalık bir grup gittiğimiz için bu sefer salonuna aldı bizleri ve de ilk defa bu odalarını görmüş oldum. Her şey apartmandan verilmiş eşyalardı. Verilenlerden beğendiklerini ve ihtiyaçları olanları almışlar  hanım onları temizlemiş silmiş ve yerleştirmiş.

 Orada oturduğum müddetçe kendimi sarayda oturuyorum zannettim. Bir bölümünde camı olmayan vitrin bile oraya serdiği dantellerle, üzerine koyduğu objelerle çok hoş olmuştu. Çamaşır sepetine naylon dantelle fırfır yapmıştı eski plastik kova çok neşelenmiş geldi bana.. Hanımın üzerindeki kıyafet de başka bir komşumuzdan gelmeydi. Ama öyle yakıştırmıştı ki kendisine kıyafeti veren abla bile ya 'benim kıyafet amma da güzelmiş’ demiştir içinden eminim buna.  Evin her köşesine yapma çiçekler koymuş çöpe atılacak objeleri silmiş, parlatmış evini dekore etmiş. Eşyaların da ne kadar mutlu olduklarını  düşündüm içimden öyle ya yoksa kimbilir hangi çöplükte olacaklardı. .

   Her köşesi temizlik içinde, ev mis gibi. İkramı da kendi hazırlamış ve çok lezzetli idi. Yaptığı her şeyi çok düzenli temiz ve güzel yapar. Eşyalarını çok temiz kullanır. Din, hayatlarında önemli bir yer tutuyor. Aynı zamanda ailecek benim teravih arkadaşlarımdır da. :)) Çocuklarını çok güzel yetiştiyorlar (iki erkek). Bu aileyi maşallah mutlulukla izliyorum.

    On beş yıldır tanışırız. Geldiklerinde hiçbir şeyleri yoktu. Köyden indim şehire misali ama  hayatı o kadar dikkatli, özenli ve dindar yaşıyorlar ki Yüce Allah'ın onlar üzerindeki ihsanlarını görüyorsunuz.

    Evlerine gidiş amacımız, mucize örneği olarak aldıkları evlerini hayırlamaktı. Benim arabamdan güzel bir de arabaları var. Evlerin de de elhamdülillah hiçbir eksikleri yok. Bozuk diye kapının önüne konmuş fırını onarmış hanım da börekleri onda pişirmiş. Çöpe neler atıyorlar şaşıp kalıyoruz diyorlar. Müthiş bir tüketim çılgınlığı içinde olduğumuz bu ortamda herşeyin kıymetini bilerek yaşayan böylesi sade ve komplekssiz ve hayatı adım adım daha iyiye götüren bu şerefli aileyi anlatmak istedim.

     Moralimin bozuk olduğu anlarda onun evinde çiçekli naylon masa örtüsü yayılı mutfak masasında her zaman yeni alınmış gibi duran çaydanlığından plastik çay tabaklarında şıkır şıkır parlayan bardaklarında  ikram ettiği çay ve bu huzurlu havayı koklamak bana çok iyi gelir.  Geçen gitttğimde ütü yapıyordu öyle düzenliydi ki eve geldiğimde ütü yapmak geldi içimden. Verilen takım elbiseleri bile makine de bir yıkıyor sanki kuru temizleme. Hiç israf yok hayatlarında. Sizin kitaplarınızdan da  böylesi insanları okuruz. Mühim olan insanlık dedirten insanları.  Bu hayattaki en önemli şey insanları tanımak, hayatı tanımaya çalışmak dersiniz ya hep. İnşallah başarabiliriz. Hayatta örnek alınacak ne çok şey var. Öğrenilecek ne çok şey aynı zamanda.

 Hürmet ve hayır dualarımla efendim.....

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :