Muhterem hocam

Size ve tüm dostlara hayırlı günler dileğiyle selamlarımı sunarım.

Dün akşam iftar için akrabalarımızla beraber bir restoranta gitmiştik. Yanımızdaki masada  kalabalık bir grup oturuyordu. O masada oturan bir çocuğun pantolonuna yemek döküldü. Dedesi olduğunu tahmin ettiğim ve konuşmasından muhterem bir insan olduğu anlaşılan yaşlı bir beyfendi hemen çocuğa lavaboya gitmesini ve sabunla lekeyi çıkarmasını söyledi.Çocuk geldikten sonra herkese hitaben: "İşte günahlar da böyledir" dedi "Hemen tövbe ederseniz leke gibi çabuk çıkar. Yok kalsın derseniz zor çıkarırsınız. Hatta Allah korusun onun günah olduğunu bile düşünmezsiniz.”

Hemen bu sözler beynime kazıldı. Beyamca ne kadar doğru söylüyordu. Sonra akrabalarımızdan birisi bir başka akrabamızın iyi olmayan bir özelliğinden bahsetti. Ben de "Allah islah etsin ama bu söz gıybete giriyor "dedim. "İyi de biz doğruyu söylüyoruz "dedi. "Zaten doğru olmazsa iftira olur. Bir insanda o kötü özellik olsa da duymasından hoşlanmayacağı bir söz gıybettir" dedim ve yandaki amcanın sözlerini hatırlattım.

İstisnasız hepimiz farkında olmadan bir çok günah işliyoruz ve dikkat ediyorum da en çok gıybet yapıyoruz. Gıybet, Kur'an-ı Kerim'de ölü kardeşinin etini yemeye benzetilmiştir. Kainatın en günahsız insanı Peygamber Efendimiz günde 70 defa tövbe ettiğini söylemiş. Düşündüğümüzde bizim acaba günde kaç defa tövbe etmemiz gerekir?

Saygı ve sevgilerimle

Öğrenci