Sizden Gelenler

 

subHeader_l

Konu : Bir hidayet hikayesi...
Gönderen : Özden
Tarih : 8/11/2011 9:38:35 AM


 


Sevgili Babacigim ,


 


Nasilsiniz, bu sene sizi Istanbul'da ziyaret etmek ve sohbetinizde bulunmak kismet olmadi maalesef , bunu gercekten cok isterdim ancak bazen hasretle, gurbetle de imtihan oluyoruz. Her seyde bir hayir vardir diyoruz.


 


Dubai de bu 9. ramazan ayimiz. Yine coskulu, yine maneviyat dolu. Calisma saatleri 6 saate indirildigi icin sabah 8 de baslayan ofis saatimiz ogleden sonra 2 de sona eriyor. Hemen ardindan 10 -11 arkadas bir araya gelip mukabele okuyoruz, sonra  okudugumuz Kur'an-i Kerim ayetlerini de meal olarak da okuyoruz ve aciklama getirip uzerinde konusuyoruz. Butun bunlardan sonra hala daha eve gidip iftar sofrasi hazirlamaya, iftarda misafir agirlamaya vaktimiz kaliyor. Ramazanda sofralar bereketli oldugu gibi zaman da bereketli masaallah.


 


Su anda saat sabaha karsi 1.43 , uyuyamadim . Bu gece iftarda misafirlarimiz vardi. Ve benim de misafirimize iliskin bir hikayem var. Son bir saattir mutfagi toplarken hep bu hikayeyi dusundum , benim icim icime sigmadi bu aksam ve sizlerle , gonul dostlari ile paylasmaya karar verdim.  


 


Bu gece iftara misafirim yeni evli bir cift idi. Is yerinden bir muhendis arkadas ve 6 ay kadar once evlendigi esi. Hikaye aslinda o gunlerde basliyor. Bir aksam bu sevgili kardesim telefon etti. Telefonun ucundaki sesi uzgun ve caresizdi. Abla diyordu ben evlenmek istiyorum, bir kiz arkadasim var, evlenmeye karar verdik ama bu mumkun degilmis. Hayirdir dedim. O anda ogrendigim  kiz arkadasi Avusturalyali idi ve herhangi bir dine mensup degildi. Yani Ateistti ..  Evlenmek icin kiz arkadasinin musluman olmasini istiyordu ama ikna edebilmis degildi. Bizden ricasi bir araya gelip onun sorularini ve tereddutlerini konusabilir miydik. Ertesi aksam bulustuk. Oturduk, konu konuyu acti. Lauren in o kadar cok sorusu ve konusmak istedigi vardı ki... Oncelikle Muslumanlikla ilgili bir cok onyargisi vardi.


Anlattigina gore 16 yasindan beridir yalniz yasiyordu. Anne baba ve kardesi vardi ama uzaklarda bir yerdeydiler. Gerektiginde orda olduklarini biliyorum ama ben hep tek basima oldum, kimse bana bu dogrudur, bu yalnistir demedi, canim nasil istediyse oyle yasadim diyordu. 30 yasindaydi, iyi bir isi ve geliri vardi ama dedigine gore hayatinda eksik olan bir yon de vardi. Evlenmek istiyordu ama evlenmek icin musluman olmak istemiyordu. Hele ki ailem diyordu onlar kesinlikle karsi bu evlilige. Eger onlara deseydim bir hristiyanla kilisede evleniyorum, iyi der tebrik ederlerdi. Ama bir musluman ve Turk deyince nerden buldun boyle birini sakin boyle bir yanlis yapma dediler. Ben musluman olmayi kabul etsem de bunu onlara soyleyemem diyordu. Gece uzun surdu, sabaha karsi uykular gelmis ama sorular da cevaplar da bitmemisti. Sonraki gece yine toplandik.


 


O hafta sonu cuma saatindan sonra bizim kardesten bir telefon geldi. Sevincten agliyordu su anda Lauren kelimeyi sahadet getirdi musluman oldu abla diyordu. Tuylerimiz diken diken oldu. Lauren le de konustuk uzun uzun , duygusaldi sesi titriyordu. O hafta Turkiyeye gittiler apar topar ve bir hafta sonra evlenmis olarak geri geldiler. Bizim kardesin ailesi sasirmisti elbet ama gelinlerini de bagirlarina basmislar ellerinden gelen butun misafirperverligi gostermislerdi. Lauren saskinlik icindeydi. Ben bu gune kadar hic bu kadar sevilmedim, hic kimse bana bu kadar degerli oldugumu hissettirmedi diyordu. Kocaman bir ailenin parcasi olmak cok hosuna gitmisti. Sanirim hep bu eksikligi yasamisim hayatimda diyordu.


 


Aradan bir kac hafta gecti. Bir gun telefonda Laurenin sesi vardi Ben musluman oldum ama ibadet etmiyorum. Artik musluman olarak bir seyler yapmak istiyorum diyordu. Kocasina sormustu o da zamana birak kendine cok yuklenme demisti. O ise benden namaz nasil kilinir, ne okunur nasil okunur latin harfleriyle yazilislarini istiyordu. Bir süre sonra burda yeni musluman olanlara ders verilen bir merkeze devam ettigini soyledi.Veee bir sabah  bizim kardes bana geldi . Abla biliyor musun biz bes vakit namaza basladik dedi. Gulumsedim .. Fikir Laurenden cikmisti. Fatihayi ezberlemeye calisiyordu, tekbirleri ancak ogrenmisti ve yalniz basina namaz kilmasi mumkun olmuyordu o yuzden kocasina cemaat yapalim sen de bana sesli olarak namaz kildir ogrenmem gerek demisti ve birlikte 5 vakit namaza baslamislardi. Oglen saatleri iste olduklarindan ogle namazini birlikte kaza ediyorlardi.. 


 


Evet bu gece birlikte iftar yaptik. Lauren Iftarda bir yudum suyunu icince bana bakti, ben aksam namazini kilip sonra yemek istiyorum sizce mahsuru yoksa dedi. Bize gelirken yaninda getirdigi cantasindan seccadesini ve namaz ortusunu cikardi. Tabi ki dedim bekle hep beraber kilalim da yemegimizi oyle yiyelim. Iftarda kocasi anlatiyordu. namaz vakitlerinde cok hassasmis vakit girdikten sonra ilk onbes dakika icinde kilmaya calisiyormus hep.   


Ve iftardan sonra teravih icin birlikte bizim eve yakin bir camiye gittik. Lauren icin ilk cami, ilk buyuk cemaat ve ilk teravih namazi idi. Baslamadan once rekat sayilarini, niyetlerin nasil alinacagini konustuk. Bir saat boyunca yanimda sarsilarak aglayarak tamamladi namazini. Sonunda selam verdigimizde gozleri kipkirmizi idi. Su siralar bebek bekledigi icin yorulursan devam etmezsin arkada oturup beklersin demistim ama o benden cok daha husu icinde, cok daha konsantre olmus ve dimdik namazi tamamlamisti. Birbirimize sarildik. Bebek olsun benim Mekke ye  gitmem  lazim diyordu. Bu sene umreye gitmek , Kabe de bulunmak, kocasi ve cocugu ile birlikte orada ibadet etmek istiyordu. 


 


Gecen hafta isten ayrilmisti. Su anda "full time mother" ( tam zamanli anne ) gorevine basladim diyordu. Cocuguna , esine, evine konsantre olmak bugune kadar yasamadigi butun guzellikleri icine sindire sindire yasamak istiyordu. Bu gune kadar makarna bile pisirmemisti, hayati boyunca hazir disardan yemisti ama son bir haftadir butun iftar yemeklerini kendisi pisiriyordu. Dogum icin Turkiye’ye gitmek ve kocasinin ailesi ile birlikte olmak istiyordu. Kayinvalidemden ogrenecek cok seyim var diyordu. Bana Kur'an-i kerimden okudugu peygamber kissalarini anlatiyor, Yusuf Peygamberin hayatindan nasil etkilendiginden bahsediyordu...


Sahi soylemeyi unuttum, kayinvalidesi Lauren demekte zorlanmis bundan sonra senin ismin Zeynep olsun demis. Bana Turkiyede Zeynep diyecekler, ama cok sevdim alismaya calisiyorum siz de Zeynep dermisiniz diye sordu... Gozlerinin ici guluyordu.


 


Rabbim dedim , Sen nasip edince neler oluyor. Kun feyekun... Ol diyorsun oluyor. Sen nasip ettikten sonra kimler hidayet buluyor, buluyor da etrafindakileri dogruya ve guzellige, ibadete sevkediyor. Bu dunyada tesaduf olan ne var ki ... Her sey bir sebep uzerine... Yuce Rabbim her an bir yaradista. Her an her sey yenibastan yaratiliyor...


 


Misafirlerimi ugurladim, Mutfaga girdim, Su ve sabunla etrafi temizlerken dusundum uzun uzun, gecmisimizi, hatalarimizi , gunahlarimizi da temizliyebilsek boylece..... Lauren - Zeynep gibi hayata yenibastan , sifirdan baslayabilsek... Onun gibi elimizdekilerin kiymetini bilebilsek...


 


Az sonra ben de Zeynep gibi teheccud namazimi kilip sahurumuzu hazirlayacagim. Yarin sabah isbasi . Uyku uyuyamadim ama inanin icim kipir kipir. Insallah cok guzel bir hafta baslayacak burada....


 


Sizin o gul kokulu ellerinizden opuyorum ve butun gonul dostlarima sonsuz selamlarimi gonderiyorum.


 


Sevgi ve dua ile...


 


Kiziniz OZDEN

...::Bu yazıyı arkadaşına gönder::...

Geri Dön

 

[Ana Sayfa] [Sabri Tandoğan] [Kitapları] [Yazıları] [Röportajları] [Resim Albümü] [Sizden Gelenler] [Dosya Arşivi] [Arama] [İletişim]