Hocam ellerinizden öperim.

Nur yüzünüz ve o beni hayran bırakan saygınız karşısında büyülendim. Ben 32 yaşında bir Makina Mühendisiyim. Evliyim ve bir oğlum var. Eşim öğretmendir ve ikimizde kamuda çalışmaktayız. Ankara’da ikamet etmekteyiz. Malesef sizin gibi ne bir gönüle sahibim ne sizin kadar disiplinli ve edepliyim. Yanınıza yakışmayacağımı ve yoğun olduğunuzu düşünerek size hiç yazmadım. Kendimi genellikle pis ve aşağı gördüğüm için sizler gibi insanlara fazla açılmamki sizleri kirletmeyeyim. Kendime hep gönlündeki pis ne varsa seninle mezara girsin, kullara bulaştırma bunu ki son nefeste belki Allah affeder , hidayet eder derim, böyle düşünürüm. Ancak uzaktan uzağa çok sevdim sizleri. Genelde Allahı anan edepli gördüğüm herkezi çok ama çok severim ,bu sevgi çok defa maddi manevi zararlara soksada beni gönlüm ancak Allah anıldığında huzur bulabiliyor. Bu nedenle sabahlara kadar internetten sohbetler dinliyorum. Bir sohbetinizde yalnız kalıp sinekle sohbet ihtiyacı hissettiğinizi duyunca gidip elini öpsem ,belki bir çayını içsem , nasihatlarını dinlesem belkide kabul eder diye düşünerek size yazmak ihtiyacı duydum. Efendim ben Balıkesirde Mehmet Efendiden (Melamidir) tevhid dersleri almaktayım. Tevhidi zatta olsamda cahilliğim, zavallılığım ,körlüğüm ve nankörlüğümden kurtulamadım. Kuranda belirtilen gözleri olupta görmeyen ,kulakları olupta işitmeyen hayvan yada aşağısı kullardan birisiyim. Bu nedenle Allah ve Allaha yakın gördüğüm kullara karşı bir utanma ve acziyet içerisindeyim. Ancak Allahtan başka bir yol göremediğim için onun kullarından bir medede ,bir nasihate muhtacım. Malesef  normal bir insan gibi Allaha yaklaşmayı, ona vuslat edebilmeyi ,kul olabilmeyi ,Resulüne layık olabilmeyi başaramadım. Aklıma geldikçe durur durur ağlar af dilerim. Tüm kullar için. Bilmem bu canı nasıl teslim edecem. İşin kötü tarafı bu utanç ve zillet içerisinde yaşamayıda pek beceremez oldum. Efendim Mehmet efendi -ki kuzucuk derim ona ,bana sen beni bırak hiç uyumayan, acıkmayan ,seni hiç bırakmayan efendiyi bul (Rabbini bul) diyor ancak bunuda beceremiyorum. Velhasıl hocam manen muhtaç birisiyim, elinizi öpmek nasip olursa onur duyarız.

Ellerinizden öperim. Selametle kalınız.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :