Bütün gönül dostlarına sonsuz saygılarımla Allah'ın selamı üzerinize olsun babacığım

Bir kaç gündür yolladığınız mail üzerinde düşünüyorum.Sonunda kırılıp üzlebileceğimi yazmışsınız ama bilakis mailiniz beni hem çok mutlu etti(sayenizde yaptığım hataları daha rahat görebiliyorum) hem de çok düşündürdü.Öncelikle uzun süre sizlerden uzak kalıp sizi merakta bıraktığım için inanın çok müteessirim özür diliyorum efendim gerçekten düşündüm de mail yoluyla olmasa dahi telefonla sizi arayabilirdim bu hatamı telafi edeceğimden şüpheniz olmasın babacığım.

Şimdi asıl konuya geçmek istiyorum.Yani boğuntu içinde olduğum mevzusu.Sevgili babacığım beni sıkan olay derslerin yada ödevlerin fazlalığı değil saçma ve boş olması.Yani çok fazla zaman alıyor ve sonucunda kazandırdığı hiçbirşey yok.Sadece yapmış olmak için yapıyoruz bu da ruhumu daraltıyor.Sizin mailinizden sonra anladım ki ben bu konudan çok bahseder olmuşum ama farkında değilim sanırım işimi birazda bu şekilde zorlaştırıyorum yani söylenen söz gerçekten vücut buluyor.

Bugün sabah dersane de dersim vardı.Öğleden sonra ders biter bitmez yurda geldim.Geldiğimde saat 13:30 falandı.Hemen toparlanıp yemeğe çıktım.Bazı arkadaşlar yemeklerini yemişler kalkıyorlardı.Çok sevdiğim bir arkadaşın masasına oturdum.Önce hal hatır sorduk tabi birbirimize arkasından öyle koyu bir sohbete daldık ki 1 saat boyunca masadan kalkamadık. Önce bana hayatın nasıl gittiğini sordu:"Çok şükür dedim." Birden yoğun diyecektim hemen vazgeçtim sonra "Betül ben kendimi yoğun zannediyorum ama aslında yaptığım hiçbirşey yok" dedim. "Anladım ki zor olan birşey yok ama ben zamanımı bereketsiz kullanıyorum ve yaptığım şeyleri daha da büyüterek zorlaştırıyorum"dedim.Betül aynı sorunun kendisi de dahil olmak üzere bir çok insanda olduğunu söyledi sonra dedik ki ruhumuzu daraltan şeylerden kurtulmak için ibadet boyutunda işlerle uraşmalıyız.Yani bize Allah'ı hatırlatacak her an Allah'ı anmamıza vesile olacak işlerle uğraşmak.Sonra Betül Hat kursuna gittiğinden bahsetti bana.Çok merak ettim ve çok heyecanlandım Betül anlatırken.4 yıldır devam ettiğini ama daha uzun yıllar süreceğini söyledi.Sonra masadan kalkıp hemen Betül'ün odasına gittik bana yaptıklarını gösterdi.İ lk çalışmalarını,ne kadar yol katettiğini...Allah'ım bu harikulade bir sanat hem görsellik açsından muhteşem hem de harcanan emek açısından.En güzel sabır örnekleri.Hattatların yapmış olduğu örnekleri gösterdi çok heyecan vericiydi hele tezhipler inanılmaz güzellikteydi. Birden çok heveslendim ve Betül bana nasıl yazıldığını gösterdi ben de denemeye başladım bir harfi yazabilmenin(tabi benim hemen yazmam çok zordu) bu kadar güzel olması beni ürpetti Betül'ün yanından ayrıldığımda çok mutlu olduğumu hissettim.Allah nasip ederse tezhip kursuna daha sonrada hat kursuna gitmeye karar verdim.Allah muvaffak etsinAmin

Değerli babacığım bu mutluluğumu sizinle paylaşmak beni bir kat daha mutlu etti. Hürmetle ellerinizden öpüyorum hayır dualarınızda unutmayın Allah'a emanet olun

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :