Merhaba Hocam,

      İyi olmanız dileğiyle.Bugün annemlerdeydim,yaşlı insanlar. Annem yatağındaydı, rahatsızlanmış, üşütmüş biraz. Onu öyle görünce çok korktum.                               

Annemin geçmişini, fedakarlığını,bizim için nasıl uğraştını düşündükçe içim cız ediyor. Babamla annem  çalıştılar,özellikle annem nakış işleyerek evimizin eksiklerini alır, yemez yedirir, giymez giydirirdi, babam da düzenli çalıştı ama gelirimiz çok çok düşüktü. Biz kimseye şuyumuz yok demedik, kimseden de bişey istemedik. Onların kazancı saf, katıksız, tümüyle helaldi, namuslu, dürüst,sofrası açık,temiz,utangaç insanlardı. Çok şükür şimdi durumları iyi, çocuklarıda namuslu ve dürüst insanlar, çalışıyorlar, edepli insanlar, bazen öyle edepli davranıyoruzki insanlar şaşırıp kalıyorlar. Babamda Allah korkusu olan biriydi belki ondandır, bilmiyorum. O helal kazanca özendiğim kadar başka bir şeye  özenmiyorum.

    Çok fakir gördüm ama onların hiçbiri bizim kadar değildi. Annem benim güzel annem, şimdi yaşlandı, babamla kalıyorlar, onlara baktıkça  ölmelerinden korkuyorum, üzülüyorum, gözlerim doluyor, onlardan başka kimsem yokmuş gibi geliyor. Efendim Allah lutfetti onları bize komşu gönderdi. Aynı apartmanda oturuyoruz,onlar için dua ediyorum, onlara faydalı olalım istiyorum ama bize muhtaç olmadan tertemiz, pırıl pırıl, elden ayaaktan düşmeden yaşasınlar istiyorum, çünkü ben onların bize gösterdiği sevgi ve ilgiyi gösterememekten korkuyorum.

     Efendim ben onlar ölecekler diye çok çok endişelenir oldum. Onlar da, siz de Allah'a emanet olun.

      Saygı ve sevgilerimle, hooşçakalın.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :