Sevgili Sabri amca 22 yıllık evliyim 2.5 senedir ayrı yaşıyorum eşim ayrılmak istemiyor  beni sevdiğini söylüyor ama bende ne sevgi var ne saygı. 20 yıl pişmanlıkla ya sabırla geçti 10 yıldır depresyon hastasıyım artık onu gördüğümde içim daralıyor. bu evlilikten kurtulamayacağım diye korkuyorum nekadar istemediğimi söylesemde ben Allahtan istedim isterse senin kalbini çevirir diyor kapıdan kovsam bacadan giriyor çocukları kullanıyor ben de çocukları üzmemek için ve baba sevgisiyle büyüsünler diye onun yaptıklarını tam anlatamıyorum zaten nasıl anlatacağımı da bilmiyorum. farklı bir insan hep pozitif, çocuklar ne yapsa birşey olmaz çocuk der artık bu evliliği sürdüremiyorum ayrılmak istiyorum dediğimde güldü hiçbir şey olmamış gibi çocuklarla oynamaya başladı bu tavırları beni deli ediyor  boşanma davası açtım zannımca acemilikten yada 4 çocuktan dolayı dava reddedildi. 3 senenin dolmasını bekliyorum çalışmıyorum bize o bakıyor çevrem size bakıyor, ALLAH'tan kork, kabul et diye baskı yapıyor. ben de ben aç kaldığım için evlenmedim diyorum. bu durumda  ben ona iyi bir eş olamam aşırı tepki vermekten mazlumken zalim durumuna düşmekten korkuyorum. ona göre hava hoş her şeye razı bu aralar büyü okunmuş sular şeker vs. şeyler getirip çocuklara verip gizlice çayima yemeğime katmalarını söylüyor size sorum  her nekadar çevreme karşı  kendimi savunsamda içim bir türlü rahat etmiyor  ALLAH tan korkuyorum  çocukların hakkına mı giriyorum onun kazancını yemem günahmı   islama göre böyle bir durumda boşanma hakkım var mı  şimdiden cevabınız için teşekkür ederim iyi ki varsınız.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :