Sayın Özden Çiçek,
21.12.2006 tarihli mailinizi aldım.
Efendim, yine her zaman olduğu gibi fevkalade önemli bir konuya değinmişsiniz. Zaman, zamanı ayarlamak, iş zamanı, iş zamanından yapılan çalıntılar ve bunun sebep olduğu zararlar. Hepimizi uzun uzun düşündürmesi gereken konular. Peygamber Efendimiz bir Hadis-i Şeriflerinde “Zaman Allah’tır. Zamana sövmeyiniz” buyuruyor. Hepimizin zaman konusunda son derece hassas, dikkatli, uyanık olmamız gerekirken ne yazık ki toplum olarak tam bir zaman israfı içindeyiz. Küçük yaşlarda başlayan bu savurganlık yaş ilerledikçe bir itiyad, hatta bir savurganlık şeklini alıyor. Özden Hanım, çocukluğumdan beri havsalamın almadığı bir kavram vardır, eğlence. Yıllar yılı düşündüm, bu işe bir türlü akıl erdiremedim. Aklı başında, beyefendi, hanımefendi bir insanın eğlenebilmesi nasıl mümkün olur? İnsanlar çalışır, okur, araştırır, inceler, ibadet eder, bir resim, bir müzik çalışmasıyla hayatına renk katabilir. Ama eğlenmek işte onu anlayamıyorum. Kimse darılmasın, gücenmesin, bizim kaybedilecek, tembellikle geçirilecek bir tek günümüz dahi yok. Bir kimse güzel bir şekilde çalışabilir, zamanını değerlendirebilir ama onun dışında müzikle, resimle, şiirle, edebiyatla kendini yetiştirebilir. Bunun hem genel kültürü içinde, hem genel yaşantısı içinde sayısız faydalarını görür. Senelerce evvel Paris’te Louvre Müzesini geziyordum, bir yerde gördüklerim dikkatimi çekti. Bir ressam, yalnız yaşarmış. Yemek için öğleyin lokantaya gidermiş, garsona siparişii verd,kten sonra bekleme zamanı içinde hemen kağıt, kalemini çıkarır desen çalışırmış. Bazan yemeğini itina ile yiyen yaşlı bir hanım, bazan yaramaz bir çocuk. Siparişi gelene kadar onları çizermiş. Fransız kültür bakanlığı o resimleri almış, çok itinalı bir şekilde çerçeveletmiş, sonra da tozdan zarar görmesin diye herbir tabloyu cam fanusların içine koymuş. Olay beni çok etkilemişti. Günlerce düşündüm. Ressam zaman kavramına ne kadar saygılıydı ki bir bifteğin pişme süresi içinde yeni yeni güzellikler ortaya koyuyordu. İnsan ömrü sanıldığı kadar uzun değil. Bir gün aniden bize gel diyecekler. Önemli olan o son dakkada pişmanlık içinde, nedamet içinde, şaşkınlık içinde olmamak. Yaşarken Özden Hanım gibi olayın farkına varıp, o bilince ulaşıp hem kendisini, hem çevresini yetiştirmeye çalışmak.
Efendim, yeni maillerinizi bekliyor, selam, sevgi ve saygılarımızı sunuyoruz.
Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :