Merhaba Efendim, nice sağliklı, mutlu, hayırlı cumalar dileği ile ellerinizden öpüyorum.

"Eski bir dosta rastlamaktan daha güzel ne olabilir ;Yeni bir dost kazanmanın dışında" diyordu bir düşünür.

Dün, bir tuhafiye dükkanına girdim. Ayakta duran bir hanım,Merdivene çikmış, rafları düzelten bir bey vardı.Hanımla selamlaştık. Sonra bakışlarımız birbirimizin gözlerinde sabitleşti.Önce şaşkın ufak bir aaa.. nidasından sonra, yüzüne yayılan gülümsemeyle, bir çift inci dişlerinin arasından ismimi söyledi. Ben de aynı şekilde ona seslendim. Kucaklaştık. Yüzüne dikkatle baktım, hiç değişmemiş. Biraz kilo almış,oda ona yakışmış. İçimden, hala güzel ,diyordum. Biz konuşurken...eşi merdivenden inerken,gülümsüyordu. Fatoş eşine döndü, hatırladın mı dedi, Cevdet Amcaların evinde oturuyorlardı hani...Tabii hatırladım dedi..Çocuklarını sordum .Büyük kızı Elif evlenmiş. Büşra,üniv. son sınıfta, en küçük kız lisede okuyormuş...Onlar da karı koca dükkan açmışlar ...Yıllar sonra ikisini de ,daha müşfik ve sevgi dolu buldum. Fatoş ,evine ,eşine ,çocuklarına bağlı,ölçülü, tertipli, düzenli bir hanımdı. eşi de,dürüst, saygılı, dindar bir beyefendi idi. Fatoşla karşılaşmam beni 25yıl öncesine götürdü.

Ozaman Kadıköyde oturduğumuz ev satılmıştı. Bir arkadaşım Rahmanlarda bize ev bulduğunu söylemişti. Evi görmeye birlikte gittik... Bahçe içinde, 3 katlı küçük bir evdi..Balkonu sarmaşık gülleri ile çevrili idi.Daha bahçeye girer girmez evi sevmiştim.Öyle güzel ağaçlar ve çiçekler vardı ki... Mevsim bahardı..Evin içini görmeden müspet kararımı vermiştim.Ev sahibi emekli mal müdürüydü.Kahvelerimizi içtikten sonra sordu, ne kadar kira verebilirsiniz..Biz de verebileceğimiz fiyatı söyledik...Daha fazla istesem gönülsüz vereceksiniz, ben de hayrını göremem ...demişti. Evi kendi belirlediğimiz bedel ile kiralamıştık..Nur içinde yatsın. Bize her zaman baba gibi davrandı. Onlar en üst katta oturuyorlardı. Bir aile gibiydik. Fatoşlar da karşı apartmanda oturuyorlardı. İlk kızı doğduğunda mevlüt okutmuştu. Beni de davet etmişti...Öylece tanışmıştık.8 yıl o mahallede oturduktan sonra ,sahil kısmına şimdi oturduğumuz yere taşındık...Bir daha da görüşememiştik. Dün bütün gün, Fatoşun sıcak, sevgi dolu bakışları beni ısıttı...

Efendim, saygıların,sevgilerin en sonsuzu ile sizi ve tüm dostları kucaklıyorum....

FATMAGÜL

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :