Sayın Fatmagül Hanım,
21.12.2006 tarihli mailinizi aldım. Gönderdiğiniz mail beni epey düşündürdü. Şu bakımdan, dostluklarımız çok zaman kesintili oluyor. Bir mahalleden taşınınca, bir görevden ayrılınca, evlenince daha sıralayacağımız yüzlerce nedenle dostluklar noktalanıyor. Bu beni düşündürüyor ve üzüyor. Neden böyle olsun. Neden bir dostluk sonsuza kadar uzamasın. Diyeceksiniz ki ölümle kesilir en azından. Ama Peygamberimizin bir müjdeli haberi var: “Bu dünya hayatında birbirine sevgiyle, saygıyla, inançla bağlı olanların ilişkileri mana aleminde de devam edecek” diye. Çünkü dostluk, arkadaşlık o kadar yüce o kadar ulvi bir duygu ki kesilen dostluklar bende büyük bir ıstırap yaratıyor, beni üzüyor, ağlatıyor, uykusuz bırakıyor. Çünkü varlığımın bütün zerreleriyle sevgiye o kadar bağlıyım ki, hayatta daha önemli birşey düşünemiyorum. Nerde sevgi, orda Allah.
Büyük veli Kenan Rıfai Hazretlerinin çocukluğunun geçtiği evin bahçesinde bir ceviz ağacı varmış. Çocukken o ağaca çıkıp cevizini yemeğe bayılırmış. Aradan yıllar geçmiş, zaman zaman o ağacı özler, ben süt annemi ziyarete gideceğim dermiş. Ve o ağacı okşarmış. Bu olayı her zaman ürpererek hatırlar, ağlarım. Vefa duygusu da sevgiyi besleyen en güzel kaynaklardan biri değil mi? Ne olur küçük öfkelerle, kırılmalarla bu dostluklar bitmese, hep devam etse. Ölümden sonra pırıl pırıl mana hayatında sürse.

Ne olur kirlenmesek, temiz kalsaydık
Dünyanın aldatıcı renklerinden soyunsaydık
Ah, güvercinler gibi öyle saf,
Şadırvanlarda kanat çırpsaydık.

Dostluk, saf, temiz, iyi bir yüz gibi dostluk. Dostluk duyguların ürperişi, en yüce, en nezih duygu. Dostluk insanı insan eden, insanı yücelten, tekamül ettiren, arıtan, temizleyen en yüce duygu. Birbirini seven, birbirine saygıyla, inançla bağlı insanların yolda, çarşıda, pazarda birbirlerini gördükleri zaman özlemle, muhabbetle el ele tutuşmalarındaki güzellik insanı ağlatacak kadar güzel. İnsanı bazan güzellik de ağlatır. Nazım Hikmet bir şiirinde “Ferhat Usta, Ferhat Usta, neden güzellik ağlatır insanı” der. Bilmiyorum bu konu beni öyle heyecanlandırıyor ki şu anda bunları yazarken tir tir titriyorum, hıçkıra hıçkıra ağlayabilirim...
Gelin dua edelim, en temiz, en saf, en güzel duygularımızla ellerimizi açalım, Allah’ım diyelim büyük Allah’ım, güzel Allah’ım dostluklarımızı ebedi kıl...
Selam, sevgi ve saygı ile.
Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :