Sevgili Rana Annem,

Bir güzel kış sabahına uyandım bu sabah. Bulunduğumuz coğrafyada kış demek serinlik demek, ferahlık demek, insanın temiz havayı içine çekmesi serinliği hatta geceleri soğuğu hissedebilmesi demek. Hani insan elindekilerin değerini ancak yitirince anlar ya; bizimkisi o hesap... Kar , yağmur ve kışı  özleyip serinlikle şükredebilmek demek. Elhamdülillah Rabbim bir sabaha daha  merhaba demeyi, sonsuz güzelliklerine ve nimetlerine binlerce , milyonlarca şükretmeyi nasip etti. İnşaallah bereketli, feyizli , aydınlık, inşirah dolu bir gün olur… Amin !

Bu sabah camın önüne oturmuşum, günün doğuşunu izliyorum. Yavaş yavaş beliriyor renkler. O muhteşem kızıllık yerini ışık hüzmelerinin dansına bırakıyor. Denizin üzeri kıpır kıpır hafif bir rüzgar var anlaşılan. Martılar bembeyaz kanat çırpıyor gökyüzüne, kümeler halinde bir yükselip bir inişe geçiyorlar. Büyük bir intizam ve ciddiyet içindeler…

Ah Rana Anne, şimdi elime tuvalimi alıp boyamalıydım şu ani. Yanımda olmalıydınız birlikte yapmalıydık bu resmi.  Fotoğraf mı çeksem , yok yok,… öylesi net çıkmazki şimdi bu ısıyan gün. Biliyorum Rana Anne siz de severdiniz yükseklerden ufuğu seyretmeyi. Şimdi bir an yanımda hissettim sizi.. Birlikte tefekküre daldık, birlikte şükrettik… Sizin gözlerinizle seyrediyorum cihanı sanki… Az sonra Yaşın-ı Şerif okuyacağım Rana Anne, bu sabah okuyacağım sizin için…Dualarım da sizinle.. 

Sizinle tanışalı, günlüğünüz ile buluşalı yaklaşık kaç yıl oldu Rana Anne… Hesapladim 6 yıl olmuş. Ama sanki sizi  cok uzun yıllardır tanıyor gibiyim. Bana ne çok destek oldunuz, ne çok fikir verdiniz, ne çok ilham kaynağı oldunuz  günlüğünüz ile bir bilseniz. Ne çok dersler çıkardım kendime onu tekrar tekrar okurken. İşin ilginç yanı bazen aynı ortamlarda aynı şeyleri hissediyoruz sizinle..

Ben de  yemeğimi yaparken sevgimi katıyorum içine. Sevgili anneciğim de öyle yapar.. Her işe besmele ile başlamayı adet edinmeye çalıştım inşaallah. Siz besmelesiz bir iş yapmaz abdestsiz çorba bile pişirmezdiniz  değil mi?.... Her olaydan olumlu bir ders çıkarmayı, olaylar karşısında hemen paniğe kapılmamayı , bazen soru sormadan sabırla beklemeyi yine sizinle öğrendim…Her anımı tefekkürle geçirmeye çalışıyorum şimdilerde.. Sizin gibi insanlara karşı sabırlı ve nazik olmaya çalışıyorum, içim dalga dalga mutluluk doluyor.

Sizin kadar nazik, sizin kadar ihtimamlı, zarif bir hanımefendi ile tanısabımenin , günlüğünü elimde tutmanın mutluluğunu yaşıyorum.  Her ezan sesini duyusumda  “Ah diyorum duyuyormusun Rana Anne  ne de güzel okunuyor, perde perde yükseliyor semaya” Sizin ile birlikte dinliyorum sanki gözyaşlarıyla…..

Ah Rana Anne sizi Hak’ka uğurlayısımiz bir Sevgililer günündeydi.

 Siz; senede bir günü sevgililer günü olarak ilan edenlere inat her gününüzü , hatta her anınızı sevginin enginlerinde yaşadınız. En muhteşem sevgiyi yaşadınız ve yaşattınız , hala da yaşatmaya devam ediyorsunuz. Siz  Rabbimin  sevgilisinin , Yüce Peygamberimizin anlattığı gibi, uyguladığı gibi bir insan oldunuz hep, O’nun en büyük mucizesi Sevgili Kur’anımızın ahlaki ile ahlaklandınız. Yine o en sevgli Rabbınize doğru bir sevgililer günü , kuş gibi uçuverdiniz. Bize , sizi sevenlere düşen ise, sizi anlamaya çalışmak, her an aklından çıkarmadan yaşadığınız örnek hayatı düşüncelerimizden, sizi dualardan hiç eksik etmemek.

Sizi anmak için bir araya gelecek olan sevenlerinizin arasında olabilmeyi isterdim , gerçekten. Ama ne bizim elimizde ki…. Bu uzaklardan gelen sesi duyabilsinler, diye bu size yazdığım satırları sizi en çok sevenlere ulaştırmak istedim.

Evet yarin sizi Hak'ka uğurladığımız günün yıl dönümü  Rana Anne….Kendimi bir başka hissediyorum;  içim coşkuyla dolu… Yasin’i sizin için okuyorum . dualarımda  sizi anıyorum…, … Rabbime şükrediyorum sizi tanımama izin verdiği için, Rabbimin bütün rahmeti üzerinize olsun mekanınız cennet bahçelerinden bir bahçe olsun inşaallah. Amin!......