Muhterem hocam,

      Hayır dualarımla başlamak isterim ,

      Bu haftaki toplantımızın notlarını incelediğimde birinci sırayı anlatılan şu menkıbe aldı ve  o günden beri sıklıkla kendime sırati müstakim üzerinde yaşayabilmek için açılan bu af yolunu düşünüyorum.

     Menkibe şu;  Bir veliye sormuşlar." Şu köpek mi yoksa ben mi üstünüm " ? diye. Eğer Allah affederse sen üstünsün yoksa o senden üstün olur demiş muhterem zat. 

      Siz şöyle başladınız görüşlerinize "  böyle soruların sorulma nedeni bazılarına saçma gelebilir ama bunlardan hakikat açığa çıkar" .

       İşte bu kıymetli arkadaşımızın aktardığı diyalog böylece bir hakikatin bir kere daha çok da anlamlı bir şekilde yeniden hatırlanmasına vesile oldu. Yüce Allah razı olsun kendisinden inşallah. Amin.

       Sizin sıklıkla bizlere öğüdünüzdür af yolunu tutmak. Affedici olmak, olabilmek.  Hem bizim affetmemiz hem de başkaları tarafından affedilmemiz. Mübarek sahabeler birbirlerinden ayrılırlarken hakkını helal et derlermiş. Küslükler bir mendil kuruması kadarmış. Cennete girmeyi hak etsen bile kul hakkı varsa üzerinde ödemeden giremiyorsun. Bütün af üzerine yaşamalar demek ki aslında Yüce Allah'ın affını kazanabilmek için. 

       Ve de  " Ömre vefa"  bir hayat yaşayabilmek. Yüce Allah'ın affı üzerine yaşamayı başarabilmek bizlere armağan edilmiş nefes sayısına vefa demek te oluyor. Sizin cümleleriniz geliyor burada aklıma.

   - Şu bize bahşedilmiş hayatı çarçur etmeyelim.

   - Ey hayat, ekmeğini yedim suyunu içtim sana teşekkür ediyorum. diyebilmeliyiz.

    - Azrail a.s. için . " Hoşgeldin Allah'ın mübarek meleği " diyebilmek.

    - Sevginle gireceğim toprağa, sevginle çıkacağım topraktan .

     - Şu mübarek kapıdan çıkarken içinizde kin, nefret, küskünlük adına bir şey kalmasın.

     - Doğduğumuz günden bugüne kadar üzerimizde kimlerin hakkı varsa hepsinden af diliyoruz.

       Sizi izleyen herkesin bildiği gibi daha niceleri var da bendeniz birkaç tanesini yazayım dedim .

       " Menkıbeyle-ömre vefayı " birleştirdim düşüncemde. Onun için dostlarla paylaşmak istedim. Üstünlük bu dünyada değil demek ki önemli olan bizi ahirette cennete taşıyabilecek bir ömür yaşayabilmek . Hayvanlara sorgu sual yok. Ama demek ki biz af olunmuş bir hayat yaşıyamadıysak hayvandan da aşağı bir durumda olacağız. Nebe Suresindeki mübarek ayet de bizlere bunu hatırlatıyor "keşke toprak olsaydım"." Ya leyteni küntu turaba. 

        Yazımı Peygamber duasıyla tamamlayayım inşallah: Allahım Sen affedicisin. Affı seversin. Bizleri de affet. Amin.

        Afolunmuş ve ömre vefası ödenmiş bir hayat yaşayabilmemiz duasyla....

       Hürmet ve  Hayır dualarımla efendim.......

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :