Efendim,

Bu sabah heyecan ile Gonul sohbetlerine baktim. ve sizden gelenler bolumunde cok sevgili Nuray hanim icin yazdiginiz tesekkur yazisini gordum. Inanin sanki ben konferansinizi izlemeye gelmis gibi sevindim. Kendisine ben de sizi yalniz birakmadigi ve o uzun yolculugu yaparak sevgisini ve saygisini, butun guzellikleri getirdigi icin tesekkur ediyorum.

 

Biz uzakta olanlar icin sevdiklerden, birlikteliklerin yasanildigi ortamlardan , guzelliklerden yoksun olmak nerdeyse normallesiyor. Hasret surup gidiyor.  Yanlarinda olup, ellerini tutamiyor, hos sohbetler edemiyor, hastaliklarinda, ihtiyaclarinda yardima kosamiyoruz her an . Ancak yan yana olup birbirlerinin degerlerini bilmeyen , kirginliklar yasayan, yada sevgilerini hep yarinlara erteliyenlere kiyasla duygularimiz oyle yogun ki. Bizim sevgilerimiz hic ertelenmiyor . Kendimiz fiziksel olarak sevdiklerimizle olmasak da gonlumuz her an birlikte aslinda.

Ancak burada Nuray hanim binlerce km oteden yetisivermis ne guzel, inanilmaz guzel. Eminim ki kendisi sizden cok daha fazla cosku ve sevinc yasamistir. Kendini kuslar gibi hafif hissetmistir. Sevgilerin en guzelini ona yolluyorum.

Biz uzakta olanlarin da dualarinda sizi hic unutmadigini , her zaman sevgi ve hasretle andigini, dusuncelerinde birlikte oldugunu unutmayiniz. Rahmetli kardesimin de bir zamanlar dedigi gibi gercek dostluklar ve sevgiler oyle 3 - 5 bin kilometre tanimaz. Daglari asar gelir. 

Konferansinizin basariyla gecmesine de ayrica cok menun oldum.

Sevgi ve saygi ile ellerinizden opuyorum. Rabbime emanet olunuz.