Muhterem efendim,

     Sizi tanıyabilmiş olmanın,  sizi dinleyebilmiş olmanın , sizinle gezmiş olabilmenin, sizinle yemek yemiş olabilmenin, sizinle birçok  güzellikleri yaşamış olabilmenin  mutluluğu ve de  kısaca yazmak en doğrusu ise zatıâlinizin elinizi öpebilmiş olmamın şükrü içerisindeyim.

      Dost tv de ki program sonrası hissettiklerim sayfalar dolusu yazdırabilir ama duygusal yönü ağır olmasından çekindiğim için ezcümle arzediyorum ki  " Yüce Allah'ın lütfettiği en kıymetli nimetlerimdensiniz" .

      Öğrenciniz olmanın  ne demek olduğunu  her geçen gün  biraz daha birşeyler öğrenerek  anladım. Yani öğrenciliğin  "hamlık"  demek olduğunu "pişmek" için yol olduğunu,  "yandım" demenin hiç lik olduğunu anladım... Anlıyorum.  Bendenizi öğrenciliğe kabulunuzden bugüne o kadar çok şey içimde yer değiştirdi ki.... Bazen söyleyin aynalar "ben kimim" ? oluyorum.  Tepkileri yer değiştirmiş, bakış açısı değişmiş buluyorum kendimi. Her cumartesi bir başka ben olarak ayrılıyorum yanınızdan. Asılnda bu hal öyle şükredilesi bir hâl ki, çünkü buradan aldığımız eğitimle yaratılmış herşeyi incitmekten çekinmeyi ve bir üst derece olan  incinmemeye doğru gittiğinizii anlıyorsunuz.  Ve bütün hafta bir diğer buluşmaya kadar yine ve daima "Var olan Hak'tır. gayrısı yoktur" zikir cümleniz oluyor. Elhamdüilillah.

     Muhterem hocam,

        Aziz öğretmenliğiniz önünde hürmetlerimle eğilerek mübarek ellerinizden öpüyorum efendim.

    Yüce Allah'tan sağlığınız, afiyetiniz için hayırlar niyaz ediyorum.

    Her zaman buyurduğunuz gibi  Rabbimiz yolundan  ayırmasın inşallah.  Öğrenciliğimizi daim eylesin. Amin.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :