Sayın Hatice Hakeri,
25.12.2006 tarihli mailinizi aldım. Efendim, gönderdiğiniz yeni mail beni de ağlattı. Önce asil ve tertemiz ruhunuzu öyle güzel yansıtmışsınız ki, gerek tesbitleriniz, gerek düşünceleriniz öyle güzel ki. Ne mutlu size. Allah feyzinizi artırsın. Yaşamak, varolmak biraz da bunlar değil mi? Hepimiz dünyaya belli bir misyonla geliyoruz. Hayatta tesadüf diye birşey yok. Tesadüf yalnız lügatlarda olan bir kelime. Herşey sonsuz bir determinizm içinde. Biz onları göremiyor, tesadüf deyip işin içinden çıkıyoruz. Profesör Eva Hanım, çay bardağının içindeki şekeri karştırırken çıkan ses uzayın bütün zerrelerinde de duyulur diyor. Biz de hayat yolunda yürürken her zerreden zikredenin Allah olduğunun bilincine varabilsek. Dudaklarımızdan çıkan her kelimenin, her düşüncemizin, her kurduğumuz hayalin yarın hesabını vereceğimizi bilincinde olsak. İnsan kalbini kırmanın en büyük günah olduğunun idrakinde olabilsek, her doğan günün bizim için, hatalarımızdan kurtulabilmek, yanlışlarımızı düzeltebilmek için verilen bir fırsat olduğunun farkına varabilsek hayat ne güzel olurdu.
Merhum Hasan Burkay Hazretlerine bir gün sormuşlar “Efendim, veli kimdir?” “Veli” diyor “gördüğü her zerreden en az elli beş mana çıkarabilen insandır”. Efendim, bizler de bu dikkat, hassasiyet ve duyarlılık içinde olabilsek kimbilir hayat ne kadar güzelleşir, ne kadar zenginleşir.
Gününe sükun içinde başlayıp, onu sükun içinde bitirenlere, gördüğü her zerreye ibret, hikmet nazarıyla bakabilen insanlar ne güzeller. Allah onlardan razı olsun. Yaşamak, varoluş onlarla daha bir anlamlı, daha bir güzel oluyor.
Yeni maillerinizi bekliyor, selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.
Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :