Çok kıymetlim hocam, " Dösim " El sanatları satış yerinden birgün alışveriş yaparken satış elemanından bir şey öğrendim. O da benim satın almayı istediğim el sanatı eserleri çok seviyormuş bunu ben onları satın aldıktan sonra söyledi. - Bu eşyaların sizin evinize gitmesi beni çok memnun etti. Onları o kadar kıymet vererek, özen göstererek, severek aldınız ki içim rahat etti. Çünkü bunları ben de çok seviyordum acaba kim satın alacak! diye de zaman zaman düşünürdüm. İyi günlerde, güle güle kullanın - dedi. Eserler uzun süredir oradaymış. Nasip bana geleceklermiş. Bu satış elemanının işinin devamını da düşünmesi beni çok etkilemişti. Hele - içim rahat etti - demesi o hanıma karşı içimde bir saygının uyanmasına vesile olmuştu. Çok şükür o eserleri evimin en güzel yerinde misafir ediyorum. Dün yaşadığım olay bana sonradan bunu hatırlattı. Kardeşimizi defteri alırken göğsünün üzerine kazağının içine yerleştirirken görmem benim bir hamle daha yapmama engel oldu :))) Şimdi satış elemanını daha iyi anlıyorum. Kardeşimin beden dili, deftere verdiği değer, gösterdiği özen ve hassasiyeti görmem içimi sevinçle doldurdu, Kendisini daha çok sevdim ve saygı duydum. Onun sevinci benim isteğimin önüne geçti. Sonuçta biz bir aileyiz inşallah.

 Muhterem hocam,

 Sohbet içerisinde insanların kişilik yapılarının rolü nedir? Sohbetten istifade etmeyi nasıl etkiler ? diye bir soru sorabilirmiyim ?

Diğer sorum, " sohbet içinde anlamsız soru olur mu? Bize böyle gelen bir soru ortamın mürşit huzurunda olması nedeniyle bu konumundan çıkar mı?

 Katılımcıların " bir soru bulamıyorum hazırlıksız geldim " demeleri sohbette en söylenilmemesi gereken bir cümle mi?

 Bu üç soruma vereceğiniz cevaplar için şimdiden teşekkürlerimi arzediyorum efendim.

En içten hürmetlerimle....

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :