Sayın büyüğüm ellerinizden öpüyorum. Allah nasip etti, bugün gönül sohbetlerinin 12. cildini de bitirdim. Müsadeniz olursa aklıma takılan bir şey var, onu sormak istiyorum. 12. ciltte 176. sayfada şöyle diyorsunuz.

"...E DİYECEKSİNİZ Kİ ATEİST BİR İNSANIN SEVGİSİ OLMAZ MI? VALLAHİ OLMAZ. KİM OLUR DİYORSA ÇIKSIN KARŞIMA, SADE TÜRKİYEDE DEĞİL, DÜNYANIN HİÇBİR TARAFINDA ATEİST BİR İNSANIN SEVGİSİ OLMAZ. O KARISINI DA SEVMEZ, EVLADINI DA SEVMEZ, KARDEŞİNİ DE SEVMEZ."

Sayın büyüğüm maksadım sizinle tartışmak değil. Zaten ben de sizinle aynı fikirdeyim. Bence de ateist bir insan kimseyi sevemez. Fakat bir şey aklımı kurcalıyor. Aziz Nesin belki biliyorsunuz ateist idi. Nesin vakfını kurdu, orada fakir çocukların okuyabilmesi için gerekli imkanları sağladı. Eğer Aziz Nesini bu işi yapmaya yönelten şey sevgi değilse nedir acaba?

Değerli büyüğüm, vaktinizi aldım. Tekrar ellerinizden öpüyorum.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :